YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4919
KARAR NO : 2014/6447
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
Mahkemesi : Gaziantep Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 22.06.2011
Numarası : 2010/512-2011/316
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde taraf vekilleri yapılan tebligata rağmen gelmediklerinden incelemenin evrak üzerinden yapılmasına karar verilmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan gecikme tazminatı istemine ilişkindir. Davalı yüklenici davanın reddine karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacılar vekili, müvekkillerinin maliki bulundukları taşınmaz üzerine davalı şirket (yüklenici) tarafından inşa edilecek binada yönetim planında sinema olarak gözüken bağımsız bölümün süresinde teslim edilmemesi nedeniyle kira gelirinden mahrum kaldığını, bu nedenle fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla 20.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili ise cevap dilekçesinde, husumetin müvekkili şirket değil, AVM yönetimine yöneltilmesi gerektiğini, taahhüt edilen sürede inşaatın tamamlandığını, davacılardan M.. K.. ve E.. K..’ın da alışveriş merkezinin yönetiminin üyesi bulunduklarını, yönetimin kiralama işinin tek elden yürütülmesi amacıyla dava dışı şirketle sözleşme imzalandığını ve çalışmaya başlandığını, sinema nitelikli bağımız bölümü davacıların tercih ettiğini, AVM projesinin diğer projelerden farklı olduğunu, iddialarının asılsız olduğunu, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, Davacıların da imzalarını ikrar ettiği, 15.9.2008 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesinin Ek-1 nolu protokolün 1. maddesinde, yeniden ilave inşaat yapmak suretiyle proje tadilatından dolayı yeni kazanılan ilave gayrimenkullarin paylaşımı olarak belirtilmişse de, 3. maddesinde paylaşımın son tadilat projesine göre yapıldığı, 12. maddesinde ise, sözleşmenin 15.9.2008 tarihinde taraflar arasında karşılıklı mutabakata varılmakla imzalanmış olup, tüm tarafların her ne ad ve nam altında olursa olsun birbirlerini karşılıklı olarak ibra ettiklerini, ibraname ve davalıların teklif edilen yemini eda etmeleri karşısında davacıların, davalarını ispat edemediklerinden bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Yanlar arasında Gaziantep 4. Noterliği’nin 4.10.2005 gün ve 32707 yevmiye nolu kat karşılığı inşaat sözleşmesi düzenlenerek davalı yüklenicinin davacılara ait 613 ada 8 parsel
sayılı taşınmaz üzerinde inşa edeceği binada bir kısım bağımsız bölümlerin davacılara ve dava dışı arsa maliklerine, bir kısım bağımsız bölümlerin ise, davalı yükleniciye ait olacağı konusunda kararlaştırma bulunduğu, sözleşmenin 2. maddesinde ise, inşaatın süresinde tamamlanmaması halinde geçen her ay için toplam 10.000 USD gecikme tazminatı ödeneceğinin kararlaştırıldığı, taşınmazın yapımının başlandığı ve bu kez ilave inşaatlar nedeniyle 15.9.2008 tarihinde kat karşılığı inşaat sözleşmesine ek yeni bir sözleşme düzenlendiği, bu sözleşmede ise, az yukarıda bahsedilen asıl sözleşmeye atıf yapılmakta ve 3. maddesinde, mevcut inşaat projesinin, 20.6.2008 tarih ve 131 nolu tadilat projesi ile son halini aldığı ve yeni paylaşımın bu son tadilat projesi üzerinden yapıldığı, 8. madde de, yeni imalâtların paylaşım şeklinin düzenlendiği, arsa sahiplerine verilecek bağımsız bölümlerin ayrı ayrı belirtilerek açıklığa kavuştuğu, kalan tüm ilave bağımsız bölümlerin ise, davalı yükleniciye bırakılmasının 9. madde ile kararlaştırıldığı, 12. madde de ise, “işbu sözleşme 2 sayfa ve 12 madde halinde 15.9.2008 tarihinde taraflar arasında okunarak, karşılıklı tam bir mutabakatla imzalanmış olup, tüm tarafların her ne ad ve nam altında olursa olsun birbirlerini karşılıklı olarak ibra ettikleri” belirtilmiş ve taraflarca imza altına alınmıştır. Ek sözleşmede eldeki dava dosyasının davacıları olan M.. Ö.., M.. K.., A.. Ç.. ve E.. K..’ın da imzası bulunmaktadır. Ek sözleşmenin 12. maddesinde, tarafların 15.9.2008 tarihi itibariyle tam bir mutabakata vararak imzaladıkları ve birbirlerini karşılıklı ibra ettikleri anlaşılmaktadır. Ek sözleşme 7.11.2009 ve 14.11.2008 tarihinde imzalanmışsa da, tarafların 15.9.2008 tarihi itibariyle ibralaştıkları anlaşılmaktadır. Bu durumda tarafların bu tarih (15.9.2008) itibariyle birbirlerini ibra ettileri ve bu tarihe kadar olan hak ve alacaklarından vazgeçtikleri anlaşılmaktadır. Mahkemenin bu tarihe kadar olan gecikme tazminatı istenemeyeceği yönündeki değerlendirmesi isabetlidir. Bu tarihten sonrası için ise, sözleşmede bir kararlaştırma bulunmamaktadır. Bu nedenle davacı yan bu tarihten sözleşme uyarınca teslim tarihine kadar olan kira tazminatını talep edebilir. Teslime kadar olan alacaklardan feragat edildiğine dair bir kararlaştırma bulunmadığı gibi esasen doğmamış bir haktan önceden vazgeçmek de mümkün değildir. Bu durumda mahkemece öncelikle yapılacak iş, kat karşılığı inşaat sözleşmesinin 2. maddesinde düzenlenen kira tazminatının hesabı için inşaatın teslim tarihini tespit etmek ve ibra tarihi olan 16.9.2008 tarihi ile teslim tarihi arasındaki dönem için (dava tarihinden sonraki dönemi geçmemek kaydıyla) davacıların payına düşen alacağı belirlemek ve taleple bağlı kalınarak hüküm altına almaktan ibarettir. Mahkemece eksik incelemeyle hüküm verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacılar yararına BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunmayan davacılar yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.