YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/453
KARAR NO : 2014/3715
KARAR TARİHİ : 29.05.2014
Mahkemesi :Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :09.04.2013
Numarası :2012/52-2013/106
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmal edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, davalı yüklenicinin ayıplı ifası nedeniyle ödenen bedelin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Yanlar arasında 2.10.2007 tarihinde imzalanan sözleşme ile, davalı yüklenici tarafından 1 adet 10 kw gücündeki rüzgar türbininin üretimi ve davacı iş sahibine teslimi üstlenilmiştir. Davalı yüklenici tarafından 9.5.2008 tarihinde iş sahibine teslim edilen türbinin hatalı projelendirme ve hatalı imalat nedeniyle elektrik üretimi yapılamadığından bahisle davacı işsahibi tarafından bu istirdat davası açılmıştır. Davalı vekilince süresi içinde zamanaşımı süresinin dolduğu belirtilerek zamanaşımı def’inde bulunulmuş, mahkemece davalı def’i kabul edilerek 01.7.2012 tarihinde yürürlüğe giren Türk Borçlar Kanunu’nun 478. maddesinde öngörülen 2 yıllık sürenin geçtiğinden bahisle davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Yanlar arasında imzalanan sözleşme tarihi 02.10.2007’dir. Eldeki dava 13.03.2012 tarihinde açılmıştır. Sözleşme ve dava tarihi itibarıyla 818 sayılı Borçlar Kanunu yürürlükte bulunmaktadır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olduğundan Türk Borçlar Kanunu’nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 1. ve 5. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde eldeki davaya Türk Borçlar Kanunu’nun zamanaşımı hükümlerinin uygulanması mümkün değildir. Somut uyuşmazlığa uygulanması gereken zamanaşımı süreleri 818 sayılı Borçlar Kanunu’nda düzenlenmiş olan hükümlerdir. 818 sayılı BK’nun 126/IV. maddesine göre eser sözleşmelerinde uygulanması gereken zamanaşımı süresi ise 5 yıldır. Anılan zamanaşımı süresi ise alacağın muaccel olduğu yani yüklenicinin edimini yerine getirdiği, eserin borçlu iş sahibine tesliminden itibaren başlar. Somut olayda davalı yüklenicinin dava konusu rüzgar türbinini davacı iş sahibine 9.5.2008 tarihinde teslim ettiği ihtilaf konusu değildir. Teslim tarihi olan 09.05.2008 tarihinden
davanın açıldığı 13.03.2012 tarihine kadar BK’da öngörülen 5 yıllık zamanaşımı süresi dolmamış olduğundan mahkemece davalı yüklenicinin zamanaşımı def’inin reddi ile işin esasına girilmesi gerekirken anılan gerekçelerle davanın zamanaşımı nedeniyle reddi doğru olmamıştır.
Karar sair hususlar incelenmeksizin bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 29.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.