Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/422 E. 2014/5879 K. 20.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/422
KARAR NO : 2014/5879
KARAR TARİHİ : 20.10.2014

Mahkemesi :Bitlis Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :27.06.2013
Numarası :2012/65-2013/144

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı iş sahibi idare vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı iş sahibi idare vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında yazılı bir sözleşme ilişkisi bulunmamakla beraber dava konusu edilen işin yapılıp idareye teslim edildiği tutanaklarla sabittir. İş bedelinin taraflarca kararlaştırıldığına ya da sonradan taraf iradelerinin iş bedeli üzerinde uyuştuğuna ilişkin bir belge de bulunmamaktadır. Davacı yüklenici tarafından İl Milli Eğitim Müdürlüğü aleyhine keşide ettiği 14.12.2006 tarihli fatura da İl Özel İdaresi’ne değil, İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne tebliğ edildiğinden, iş bedeli konusunda taraf iradelerin uyuştuğuna delil olarak kabul edilemez. Hal böyle olunca, taraflar arasında ihtilafın doğduğu tarih itibariyle olaya uygulanması gereken 818 sayılı mülga Borçlar Kanunu’nun 413. maddesi uyarınca bilirkişiler kurulundan ek rapor alınarak iş bedelinin işin yapılıp teslim edildiği 2006 yılı mahalli serbest piyasa rayiçlerine göre hüküm altına alınması gerekirken aynı yılın Bayındırlık ve İskân Bakanlığı birim fiyatları esas alınmak suretiyle hesaplanarak hüküm altına alınması doğru değildir.
Diğer taraftan, davalı İl Özel İdaresi harçtan muaf olmadığı halde, harçtan muaf olduğu kabulüyle hüküm kurulması da doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı iş sahibi idare vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulüyle hükmün davalı iş sahibi idare yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.