YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3992
KARAR NO : 2014/5716
KARAR TARİHİ : 14.10.2014
Mahkemesi :Mersin 2. Sulh Hukuk Hakimliği
Tarihi :07.05.2013
Numarası :2011/456-2013/691
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedelinin tahsili amacıyla yüklenici tarafından girişilen icra takibine vâki itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatının davalıdan tahsili istemlerine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı iş sahibi idare vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı yüklenicinin, davalı ile eser sözleşmesi ilişkisine dayanan alacağına ilişkin olarak 02.05.2007 ve 21.10.2009 tarihli faturalar düzenlediği, davalının fatura bedellerini ödememesi üzerine ilamsız icra takibi başlattığı, davalı iş sahibince borcun 2.950,50 TL tutarındaki kısmına ve faize itiraz edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, 16.10.2012 tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Her ne kadar 02.05.2007 tarih ve 059364 seri numaralı 2.950,50 TL bedelli fatura yönünden davacı yüklenicinin alacaklı olduğu mahkemece kabul edilmiş ise de, söz konusu fatura kapalı fatura olarak düzenlenmiş olduğu, kapalı faturanın bedelin ödendiğine karine teşkil edip etmeyeceği konusunda herhangi bir inceleme yapılmadan sonuca gidilmiştir. Bu itibarla verilen hüküm eksik incelemeye dayalıdır.
Buna göre mahkemece yapılacak iş, mahalli ticaret odasından iş bedeline dair faturanın mahallinde mevcut ticari örf ve adetler gereği kapalı fatura niteliğinde kabul edilip edilemeyeceği, kapalı fatura olarak takdir edilmesi halinde bu hususun ödeme olgusunu ispata yeterli olup olmadığı hususlarının sorularak faturanın kapalı fatura ve ödemenin yapıldığına karine teşkil etmesi durumunda, ödemenin yapılmadığını ispat yükü davacı tarafa geçeceğinden, davacı tarafça ödemenin yapılmadığı hususunun ispat edilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 14.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.