YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2994
KARAR NO : 2014/6592
KARAR TARİHİ : 14.11.2014
Mahkemesi : Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 18.02.2014
Numarası : 2011/422-2014/32
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, faiz farkı alacağının tahsili talebine ilişkin olup; mahkemece ıslah talebi de dikkate alınarak davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yanlar arasındaki uyuşmazlık 17.01.1991 tarihli eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, sözkonusu eser sözleşmesine dayalı olarak davacı tarafından daha önce Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2002/642 Esasına kayden açılan davada; ödenmeyen iş bedelinin tahsili, teminat mektuplarının ve kesilen nakdi teminatın iadesi ve kâr mahrumiyeti nedeniyle tazminat istemlerinde bulunulmuş; mahkemece ıslah da dikkate alınarak iş bedeli yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer istemlerin reddine dair verilen ilk karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizin 09.02.2009 günlü bozma ilâmı ile diğer temyiz istemlerinin yanında; davacı yüklenici şirket vekili dava dilekçesinde ve ıslah dilekçesinde reeskont faizi isteminde bulunduğu, mahkeme davacı tarafın dava dilekçesindeki istemi yönünden reeskont faizi ve tahsil kararı verildiği halde, ıslahla arttırılan miktar yönünden istem dikkate alınmaksızın avans faizi uygulanmak suretiyle tahsil kararı verilmesi hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuş; bozmaya uyularak yargılamaya devam edilmiş ve mahkemenin 14.07.2010 tarih ve 2009/802 Esas, 2010/426 Karar sayılı kararı ile bu defa davanın kısmen kabulü ile; 1.335.202,24 TL’nin 43.066,00 TL’lik kısmına 27.09.2002 dava tarihinden, 1.250.787,24 TL’lik kısmına 03.10.2002 temerrüt tarihinden, 9.555,10 TL’lik kısmına 25.03.2003, 322,90 TL’lik kısmına 26.03.2003, 1.850,00 TL’lik kısmına 28.03.2003 ve 29.625,00 TL’lik kısmına ise 10.04.2003 tazmin tarihinden itibaren HUMK’nın 74. maddesi uyarınca talep gözetilerek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Sözkonusu karar yasal süre içinde temyiz edilmeyerek 11.10.2010 tarihinde kesinleşmiştir.
Eldeki bu davada ise, Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 14.07.2010 tarih ve 2009/802 Esas, 2010/426 Karar sayılı kararında yer alan alacakların 3095 sayılı Kanun’un 2/2. maddesine uygun olarak ticari temerrüt faizinin hesaplanarak, ortaya çıkacak faiz alacağından 20.000,00 TL’sinin tahsili istenmiş, 22.01.2014 tarihinde yapılan ıslahla alacak miktarı 499.519,60 TL’ye çıkartılmıştır.
Bilindiği üzere; 01.01.2000 tarihinde yürürlüğe giren 2. maddesi ile 3095 sayılı Kanun’un 2. maddesi 4489 sayılı “Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” un 2. maddesi; “Bir miktar paranın ödenmesinde temerrüde düşen borçlu, sözleşme ile aksi kararlaştırılmadıkça, geçmiş günler için 1. maddede belirlenen orana göre temerrüt faizi ödemeye mecburdur.
Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının önceki yılın 31 Aralık günü kısa vadeli avanslar için uyguladığı faiz oranı, yukarıda açıklanan miktardan fazla ise, arada sözleşme olmasa bile ticari işlerde temerrüt faizi bu oran üzerinden istenebilir. Sözkonusu avans faiz oranı, 30 Haziran günü önceki yılın 31 Aralık günü uygulanan avans faiz oranından beş puan veya daha çok farklı ise yılın ikinci yarısında bu oran geçerli olur.
Temerrüt faizi miktarının sözleşmede kararlaştırılmamış olduğu hallerde, akdî faiz miktarı yukarıdaki fıkralarda öngörülen miktarın üstünde ise, temerrüt faizi, akdî faiz miktarından az olamaz.” şeklinde değiştirilmiş olup, bu değişiklik ile maddede belirtilen esaslar çerçevesinde ticari işlerde alacaklıya avans işlerinde uygulanan faiz oranını talep hakkı getirilmiştir.
Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2009/802 Esasına kayıtlı dava; 27.09.2002 tarihinde açılmış olup, ıslah ise 08.06.2007 tarihinde yapılmıştır.
Sözkonusu davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 12/3. maddesine göre her çeşit imâl veya inşa işi ticari işlerden sayıldığına göre davacının, 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunun 2/II. maddesi uyarınca avans faizi talep hakkı bulunmaktadır. Ancak, 3095 sayılı Kanun’un 2. maddesinde değişiklik yapılmasına dair 4489 sayılı Kanun, ilk davanın açıldığı 27.09.2002 tarihinden önce 01.01.2000 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, davacı, dava tarihi itibariyle avans faizi isteme hakkına sahip iken seçimlik hakkını ticari reeskont faizi istemek suretiyle kullandığından bu seçimlik hakkından dönerek yeniden avans faizi talep edemez. Belirtilen gerekçe ile davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
Açıklanan nedenle karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle kararın davalı yararına BOZULMASINA, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 14.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.