Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/2721 E. 2014/5352 K. 22.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2721
KARAR NO : 2014/5352
KARAR TARİHİ : 22.09.2014

Mahkemesi : Samsun 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi : 13.11.2012
Numarası : 2010/283-2012/559

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı-birleşen dava davalıları vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Uyuşmazlık eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmış olup, iş sahipleri tarafından açılan asıl davada fazla ödenen iş bedeli ile teslimde gecikme nedeniyle uğranılan kira kaybı zararlarının tahsili ve iş bedeli karşılığı verilen 67.000,00 TL bedelli senetten dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti, yüklenici tarafından açılan ve eldeki davayla birleştirilen davada ise bakiye iş bedelinin tahsili istenmiş, mahkemece asıl davada kira kaybı ve fazla ödemeye ilişkin taleplerin reddine, menfi tespit isteminin kısmen kabulüne, birleşen davada davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar, asıl davada davacı-birleşen davada davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre asıl davada davacı-birleşen davada davalılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Hükme esas alınan bilirkişi kurulu 3. ek raporunda davalı-karşı davacı yüklenicinin alacağı 124.226,50 TL sözleşme kapsamında yapılan işlerin bedeli, 8.555,00 TL sözleşme dışı yapılan işlerin bedeli olmak üzere toplam 132.781,50 TL olarak saptanmıştır. Mahkemece bu miktar alacaktan 20.000,00 TL nakit ödeme ile 58.000,00 TL teslim edilen araç bedeli düşülerek yüklenicinin kalan alacağı 54.781,50 TL olarak belirlenmiş ve birleşen davada bu miktar hüküm altına alınmıştır. Bu durumda davacı-karşı davalı iş sahipleri davalı-karşı davacı yükleniciye iş bedeli karşılığı verdikleri 67.000,00 TL tutarındaki senedin 54.781,50 TL’lik kısmından dolayı borçlu bulunmakta, 12.218,50 TL’lik kısmından dolayı ise borçlu bulunmamaktadır. Mahkemece asıl davada davacı iş sahiplerinin 12.218,50 TL yönünden borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesi gerekirken, karşı davada hüküm altına alınan miktarla çelişki oluşturacak şekilde 46.256,50 TL yönünden borçlu olduğunun (20.743,50 TL yönünden borçlu olmadığının) tespitine karar verilmesi doğru olmamıştır.
3-Birleşen davanın harca esas değeri 135.400,00 TL olup, mahkemece bu miktarın 54.781,50 TL’si kabul, 80.618,50 TL’si red olunmuştur. Davacı-karşı davalı iş sahipleri yargılamada vekille temsil olunduklarından reddedilen miktar üzerinden yararlarına nispi vekâlet ücreti verilmesi gerekirken, bu konuda müspet-menfi bir karar verilmemesi de usul ve yasaya aykırıdır.
Yukarıda 2. ve 3. bentte yazılı nedenlerle kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davacı-birleşen davada davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2. ve 3. bentlerde yazılı nedenlerle kararın temyiz eden davacı-birleşen davada davalılar yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı-birleşen dosya davalılarına geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 22.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.