Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/2620 E. 2014/5009 K. 08.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2620
KARAR NO : 2014/5009
KARAR TARİHİ : 08.09.2014

Mahkemesi :İzmir 9. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :18.11.2013
Numarası :2012/188-2013/551

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, fazla ödemenin tahsili istemiyle açılmış olup mahkeme tarafından yapılan yargılama sonucunda davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı iş sahibi idare ile davalı yüklenici arasında 23.08.2004 tarihinde İzmir K..V..İ.. M.. E.. Tesisatı yapım işi konusunda yazılı eser sözleşmesi akdedilmiştir. Dosyadaki bilgilerden işin geçici kabulünün yapıldığı, ancak kesin kabulünün ve kesin hesabın yapılmadığı anlaşılmaktadır. Davacı idare tarafından yaptırılan müfettiş incelemesi sonucunda 9.050,25 TL fazla ödendiği iddiasıyla iş bu dava açılmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre, yaklaşık maliyet cetvelinde bulunduğu halde hiç yapılmayan imalât bedelinin 4.079,50 TL, fazla yapılan imalât bedelinin 1.615,00 TL olduğu, buna göre yükleniciye KDV dahil 2.907,99 TL fazla ödeme yapıldığı, ancak 1 nolu hakedişin ödenmesi sırasında yüklenici alacağının 3.000,00 TL’lik kısmının idare tarafından emanet hesabına alındığı, bu kesintinin amacının eksik ve ayıplarda kullanılması için olduğu, fazla ödeme tutarının emanete alınan bedeli aşmaması nedeniyle idare zararının oluşmadığı belirtilmiş, mahkeme tarafından da bilirkişi raporu dayanak gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir. Dosya arasında bulunan 1 nolu hakediş incelendiğinde 3.000,00 TL’nin emanete alındığı, geçici kabul yapılıp kontrol raporu verilinceye kadar emanette tutulacağı belirtilmiştir. Her ne kadar emanete alınan bu bedel hükme dayanak yapılmış ise de; yargılama aşamasında sunulmayan ancak davacı tarafından temyiz dilekçesine eklenen 27.12.2004 tarih ve 5157 yevmiye numaralı saymanlık işlem fişi incelendiğinde emanete alınan bu tutarın davalı yükleniciye ödendiği anlaşıldığı gibi davalı yüklenicinin yargılama aşamasında bu tutarın takas edilmesi konusunda bir defi’de ileri sürmediği anlaşılmıştır. İş bu durumda emanete alınan tutarın iade olduğu iddia edildiğinden fazla ödeme olarak bulunan miktar üzerinden hükme varılması ve yargılama giderlerinin buna göre hesaplanması gerekirken bilirkişi görüşü ile karar oluşturulması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.