YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2512
KARAR NO : 2014/3085
KARAR TARİHİ : 05.05.2014
Mahkemesi :Bakırköy 11. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :21.01.2014
Numarası :2013/157-2014/2
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava BK.nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Mahkemece davanın Tüketici Mahkemesinde görülmesi gerektiği görüşüyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz olunmuştur.
6335 sayılı TTK’nın 4 ve 5. maddeleri uyarınca Asliye Ticaret Mahkemesi davaya bakmakla görevli bulunmadığından mahkemece görevsizlik karararı verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, görevli mahkemenin tayininde hataya düşülmüştür. 6100 sayılı HMK’nın 2. maddesi uyarınca görevli mahkeme Asliye Hukuk Mahkemesidir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde, tüketici “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlayama göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Başka bir deyişle, yasada dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri kapsama alınmıştır. Aksinin düşünülmesi halinde üst düzey teknolojiyle gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi yasa kapsamında kaldığının ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıkların da –yasanın amacına rağmen- Tüketici Mahkemelerinde bakılması gerekeceğinin kabulü icap eder. Bundan dolayı somut olayda olduğu gibi istisna(eser) sözleşmesinden doğan ilişkilerde 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim aynı husus Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında da açıklanmış bulunmaktadır.
Açıklanan bütün bu nedenlerle davanın niteliğine ve tarafların sıfatına göre Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olduğuna karar verilmesi yerine, özel hükümler uyarınca Tüketici Mahkemesinde bakılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ;Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.