YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2433
KARAR NO : 2014/5046
KARAR TARİHİ : 10.09.2014
Mahkemesi :Karşıyaka 2. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :21.09.2012
Numarası :2011/141-2012/495
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş
olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 818 sayılı Borçlar Yasası’nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit ve istirdat istemine ilişkindir. Yerel mahkemede görülen davanın yapılan açık yargılaması sonucunda davanın kısmen kabulü ile Karşıyaka 3. İcra Müdürlüğü’nün 2010/11600 Esas sayılı dosyasında 24.11.2010 takip tarihi itibari ile takibe konu alacağın asıl alacak 15.850,00 TL’lik kısmı aşan bölümünden dolayı davacı Y.. Apartmanı Yönetimi’nin davalı tarafa borçlu olmadığının tespitiyle fazlaya dair alacak isteminin ve davalı tarafın kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
2-Davalı yüklenici M.. M.. davacı işsahibine ait apartmanın zemin ve çatı onarım işini üstlenmiş yanlar arasında tarihsiz iş yapım sözleşmesi düzenlenmiştir. Bu sözleşme uyarınca, işin başlangıç tarihi 07.06.2010 süresi 60-90 iş günü, garanti süresi 10 yıl, iş bedeli KDV dahil 60.000,00 TL olarak götürü usulde kararlaştırılmıştır.
Davalı yüklenici işe başlamış, edimini kısmen ifa etmiştir. Uyuşmazlık yapılan işin bedeli ve ödemeler noktasında toplanmaktadır.
Eldeki davada yargılama sürecinde Karşıyaka 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/88 D. iş sayılı tespit dosyası, sözleşme örneği getirilmiş, tarafların göstermiş oldukları kanıtlar da toplandıktan sonra yerinde tatbiki keşif yapılarak uygulama konunun uzmanı inşaat mühendisi ve mali müşavir bilirkişi vasıtası ile sağlanmıştır. Bilirkişilerce düzenlenen rapor ve ek raporlarda Bayındırlık Birim Fiyatları gözetilerek davalının yapmış olduğu iş bedeli 28.700,00 TL olarak hesaplanmıştır. Yerel mahkemece de bu rapor hükme esas kabul edilerek 12.850,00 TL ödeme miktarı düşülerek geri kalan 15.850,00 TL’yi aşan kısım üzerinden menfi tespite karar verilmiştir. Oysa sözleşme götürü usulde düzenlenmiş olup, toplam iş bedeli KDV dahil 60.000,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Bu durumda davalı yüklenicinin yaptığı işin bedelinin hesaplanması götürü usuldeki miktarlar dikkate alınarak yapılması gerekir iken, Bayındırlık Birim Fiyatlarına göre hesaplama yapılması isabetli olmamıştır. Sözleşme ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Yasası’nın 365/1. maddesi gereğince ücret önceden kesin olarak tayin edilmiş ise, yüklenici eseri bu meblağa tamamlamak yükümündedir ve üstelik önceden öngörülenden fazla çalışma veya daha büyük giderden yapmış olsa bile herhangi bir artırma isteyemez. Anılan bu hususun nazara alınmaması yerinde görülmemiştir. O halde, mahkemece yapılması gereken iş davalı yüklenicinin işten el çektiği gündeki yapılan işin durumuna göre tüm işin fiziksel olarak kaçta kaçının yapıldığı bilirkişi kurulundan alınacak ek rapor ile belirlenmeli bu yöntem ile bulunacak oran götürü ücrete uygulanmak ve kurulacak orantı sonucu yapılan işe düşen tutar saptanmak, bu tutar imal edilen işin karşılığı olarak kabul edilerek ve tespit edilen ödemeler de düşülerek elde edilecek sonuç dairesinde karar vermekten ibaret olmalıdır.
Açıklanan olgular gözetilmeden yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte yeralan nedenlerle kabulü ile kararın taraflar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.