Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/2143 E. 2014/6199 K. 30.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2143
KARAR NO : 2014/6199
KARAR TARİHİ : 30.10.2014

Mahkemesi :Gaziantep 2. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :16.12.2013
Numarası :2013/75-2013/839

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat A.. H..r Y.. geldi. Davalı vekili gelmedi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacı avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Uyuşmazlık zaman bakımından somut olaya uygulanması gereken 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmış olup, davada sözleşme kapsamındaki işlerden kalan alacak ile sözleşme dışı işler bedelinin tahsili istenmiş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmüne uyulan Dairemizin 22.11.2012 tarih 2011/7660 Esas, 2012/7343 Karar sayılı ilâmında sözleşme bedelinin götürü 693.014,79 TL+KDV olduğu kabul edilerek, fazla imalât varsa %10’a kadar olan kısmının sözleşme fiyatlarıyla, fazlasının BK’nın 413. maddesi hükmünce yapıldığı tarihteki serbest piyasa rayiçleriyle hesaplanması, ödemelerin mahsubuyla sonuca varılması gereğine değinilmiştir. Bozma ilâmına göre mahkemece yapılacak iş, sözleşme bedelinin götürü 693.014,79 TL+KDV olduğunu kabul ederek fiilen yapılmış olan imalâtlardan hangilerinin ve ne miktarının sözleşme kapsamında, hangilerinin ve ne miktarının sözleşme dışında kaldığını imalâtların ad ve metrajlarını göstererek denetime elverişli şekilde açıklamak, buna göre işteki fiziki artış oranını belirlemek, artan işlerin %10’a kadar olan kısmını sözleşme fiyatlarıyla, fazlasını işin yapıldığı tarihteki piyasa fiyatlarıyla hesaplatmak, yapılan ödemeleri mahsup ederek sonuca varmaktan ibarettir. Bozma sonrası alınan raporda, bozma ilâmına göre bir inceleme yapılmamıştır. Anılan rapor hüküm kurmaya ve Yargıtay denetimine elverişli bulunmamaktadır. Mahkemece HMK’nın 281(3) maddesi uyarınca gerçeğin ortaya çıkarılması için oluşturulacak 3 kişilik yeni bir heyetten rapor alınarak 693.014,79 TL+KDV götürü bedelli işte ne miktar keşif artışı yapıldığını belirlemek, sözleşmedeki götürü bedel dışında kalan işlerin neler olduğunu ve metrajlarını denetime elverişli şekilde açıklamak, %10’a kadar olan artış kapsamındaki işleri sözleşme fiyatlarıyla, bu oranın üzerindeki artan işleri de yapıldıkları tarihteki serbest piyasa rayiçleriyle hesaplayarak davacının sözleşme içi ve dışı işler nedeniyle toplam ne miktar alacağa hak kazandığını belirlemek, bundan kanıtlanan ödemeleri mahsup ederek kalana hükmetmek olmalıdır. Mahkemece denetime elverişli bulunmayan eksik ve yetersiz rapora dayanarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
Okundu.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, davalı Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilmediğinden yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 30.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.