Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/2014 E. 2014/4465 K. 25.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2014
KARAR NO : 2014/4465
KARAR TARİHİ : 25.06.2014

Mahkemesi :Bursa 5. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :07.10.2013
Numarası :2013/157-411

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Dairemizin hükmüne uyulan 18.12.2012 tarihli bozma ilâmında sonuç olarak hakedilen iş bedeli 990,11 TL kabul edilip, davalının ödeme savunması da araştırılarak değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre bir karar verilmesi gereğine işaret edilmiştir. Davacının talep ettiği ve Dairemizin bozma ilâmında hakedilen bedel olarak gösterilen 990,11 TL 18.09.1996 tarihli protokolün Mali Hükümler başlıklı bölümünün 8.1. maddesinde kararlaştırılan baraj yatırım bedelinin içme suyu hissesine düşen tutarıdır. Davacı yüklenicinin 28.04.2008 tarih, 4507 sayılı yazısı ile talep ettiği ve Bursa Bölge İdare Mahkemesi’nin 2009/2334 Esas, 2256 Karar sayılı ilâmına istinaden davalı iş sahibince ödenen 1.086,88 TL aynı protokolün 8.2. maddesindeki işletme ve bakım-onarım masraflarından içme suyu hissesine düşen miktardır. Bunun dışında davalı iş sahibince protokolün 8.1. maddesinde kararlaştırılan 990,11 TL’nin ödendiğine dair delil ibraz edilmemiş ve ödeme kanıtlanamamıştır.
Bu durumda mahkemece davacının hakettiği ve davalı tarafça ödendiği kanıtlanamayan 990,11 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirmeyle tümden reddi doğru olmamıştır.
Öte yandan davacı idare, karar tarihi itibariyle harçtan muaf olmadığından maktu ilâm harcı ile sorumlu tutulması gerekirken, harçtan muaf kabul edilerek harç alınmasına yer olmadığına karar verilmesi de kabul şekli itibariyle ve Harçlar Yasası’ndaki düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olduğundan, usul ve yasaya aykırı olmuştur.
Belirtilen sebeplerle kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 25.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.