Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/1754 E. 2014/7500 K. 23.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1754
KARAR NO : 2014/7500
KARAR TARİHİ : 23.12.2014

Mahkemesi :İstanbul/Anadolu 10. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :28.11.2013
Numarası :2013/50-369

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı vekili tarafından duruşma istenmiş ise de miktar itibariyle duruşma isteğinin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, davalı davanın reddini dilemiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile, 4.200,00 TL’nin davalıdan tahsiline dair verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; davacı vekili, davalı yüklenici ile iki adet asansörün yapılması konusunda 10.06.2005 tarihinde sözleşme imzaladıklarını, davalıya 13.615,00 TL ödeme yapıldığını, davalı tarafından yapılan işlerin eksik ve ayıplı olduğunu, İstanbul Makine Mühendisleri Odasına müracaat ederek eksik ve ayıplı işlerin tespit ettirildiğini, davalının defalarca uyarılmasına rağmen eksikliklerin giderilemediğini belirterek, fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla, 13.615,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, davalı ise, davanın görevsiz ve yetkisiz mahkemede açıldığını, iş bedelinin 16.450,00 TL olarak kararlaştırıldığını, halen 3.000,00 TL daha ödenmesi gerektiğini, davacı iş sahibinin 25.12.2007 tarihli ihtarnameyle sözleşmeyi feshettiğini bildirdiğini, yapılan işlerde noksanlık ve ayıp bulunmadığını, sorunun elektrik tesisatından kaynaklandığını savunarak, davanın reddini dilemiş, mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda ayıplı ve eksik işlerin 7.000,00 TL olup, kararlaştırılan iş bedeli olan 16.450,00 TL’den mahsup edildiğinde 9.450,00 TL’nin yüklenicinin hakedişi olup, ödenen 13.650,00 TL olduğundan fazladan ödenen 4.200,00 TL’nin davalı yükleniciden tahsiline karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 10.06.2005 tarihli sözleşme ile 16.450,00 TL bedelle iki adet asansör yapılması kararlaştırılmış, ayrıca asansörlerin bakımı da üstlenilmiştir. İş sahibi tarafından açılan bu davada asansörün ayıplı imali nedeniyle kabul edilemeyeceği belirtilerek sözleşmenin feshedilmiş olması nedeniyle iş bedelinden ödenen kısmın iadesi talep edilmiştir. Mahkemece bedel indirimi yapılarak hüküm kurulmuştur. Oysa sözleşme ve dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun “kusur halinde iş sahibinin haklarını” düzenleyen 360/1. fıkrasında, “Yapılan şey iş sahibinin kullanamayacağı ve nısfet kaidesine göre kabule icbar edilemeyeceği derecede kusurlu veya mukavele şartlarına muhalif olursa, iş sahibi o şeyi kabulden imtina edebilir.” düzenlemesi mevcuttur. Mahkemece aralarında makine mühendisinin de bulunduğu raporda, eserin kabul edilemeyecek nitelikte ayıplı olduğu saptanmış, asıl ve ek raporda ise ayıp bedeli 7.000,00 TL olarak hesaplanmıştır. Bu hali ile ve ayıp tutarının yüksek oranda bulunması nedeniyle iş sahibi davacının 818 sayılı BK’nın 360/1. maddesindeki eserin reddi ile ödemenin iadesi isteminde haklı olduğu kabul edilmeli ve davacının kanıtlayabildiği ödeme tutarının davalıdan tahsiline karar verilmelidir. Mahkemece az yukarıda belirtilen hususlar gözetilmeden yazılı şekilde hatalı değerlendirmelerle hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 214,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 23.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.