YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/132
KARAR NO : 2014/265
KARAR TARİHİ : 15.01.2014
Mahkemesi :Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :06.11.2012
Numarası :2012/1157 D. iş
Yukarıda tarih ve numarası yazılı ihtiyati hacize itirazın reddine dair ek kararın temyizen tetkiki ihtiyati hacize itiraz eden vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Talep, İİK’nın 257 ve devamı maddelerinde düzenlenen ihtiyati haciz istemine ilişkin olup; mahkemenin 06.09.2012 günlü talebin kabulüne dair kararına karşı, aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen yüklenici şirketin itirazı üzerine mahkemece itirazın reddine karar verilmiş ve bu karar yine borçlu yüklenici tarafından temyiz edilmiştir.
İİK’nın 258. maddesi uyarınca ihtiyati hacize Yasa’nın 50. maddesine göre yetkili mahkeme tarafından karar verilmelidir. Bu maddede de 1086 Sayılı HUMK’nın yetkiye ilişkin hükümlerine atıf yapılmış olup, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK’nın 447/II. maddesi uyarınca diğer kanunlarda 1086 Sayılı Kanuna yapılan atıflar Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun bu hükümlerinin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılır.
Eser sözleşmesinden kaynaklanan bir ihtilafta ihtiyati haciz kararı vermeye yetkili mahkemenin HMK’nın 17. maddesi uyarınca yetki sözleşmesine, 6.maddesi uyarınca davalının ikametgahı mahkemesine yada 10. maddesi uyarınca sözleşmenin ifa yerine göre belirlenmesi gerekir.
Mahkemece; ihtiyati haciz kararının faturaya dayalı olarak verildiği, ortada bir para alacağının söz konusu olduğu, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 89. maddesi uyarınca,
para borçlarının alacaklının yerleşim yerinde ödenmesi gerektiği, ihtiyati haciz isteminde bulunan taşeron şirketinde Eskişehir’de bulunduğu, bu nedenle Eskişehir Mahkemeleri’nin ihtiyati haciz kararı vermeye yetkili olduğu düşüncesiyle itirazın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında yapılan 18.08.2009 günlü sözleşme niteliği itibarıyla bir eser sözleşmesi olup, sözleşmenin 17. maddesinde ihtilafların çözümünde Kayseri Mahkemeleri’nin yetkili olduğu belirtilmiştir. Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen şirketin yerleşim yeri de Kayseri’dir. İşin ifa yeri ise İstanbul’dur. Bu durum karşısında ihtiyati haciz talebinin de Kayseri yada İstanbul Mahkemeleri’nden istenmesi gerekmektedir. Her ne kadar mahkemece; para alacakları alacaklının yerleşim yeri mahkemesinde ödenmesi gerektiği gerekçesiyle aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen şirketin yetki yönünden ihtiyati haciz kararına karşı yapmış olduğu itirazın reddine karar verilmişse de; 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 89. maddesinde yer alan bu hükmün sadece karz akdinden doğan borçlarla sınırlı olduğunun kabulü gerekir. Zira; bütün para borcu ilişkilerinden doğan ihtilaflarda bu maddeye göre yetkili mahkemenin tayini halinde; para borçlarıyla ilgili tüm ihtilafların davacının ikametgahında davaya ve ihtiyati hacize konu olması sonucunu doğurur ki, bu da; HMK ve İİK’da yer alan yetki ile ilgili kuralları adeta istisna haline getirmiş olur. Oysa, Türk Borçlar Kanunu’nun 470 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmeleri, niteliği itibarıyla iki tarafa borç yükleyen sözleşmeler olup karşılıklı edimleri içerir. Bu nedenle eser sözleşmelerinden kaynaklanan bir alacakta ihtiyati haciz kararı vermeye yetkili mahkemenin tayininde Türk Borçlar Kanunu’nun 89. maddesi hükmü dikkate alınamaz. Bu sebeple, Eskişehir Mahkemeleri’nin ihtiyati haciz kararı vermeye yetkili olduğundan söz edilemeyeceğinden, borçlu yüklenici şirketin yetki yönünden ihtiyati haciz kararına karşı yapmış olduğu itirazın kabul edilerek ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken itirazın reddi yolunda hüküm kurulması doğru olmamış, açıklanan gerekçelerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen yüklenici şirketin temyiz itirazlarının kabulü ile Eskişehir Asliye Ticaret Hukuk Mahkemesi’nin ihtiyati hacizin kaldırılmasına ilişkin istemin reddine dair 06.11.2012 gün 2012/1157 D.İş sayılı kararının BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde ihtiyati hacize itiraz eden Hatipoğlu Plastik Yapı Elemanları San. ve Tic. A.Ş.’ye geri verilmesine, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.