Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/6872 E. 2014/61 K. 07.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6872
KARAR NO : 2014/61
KARAR TARİHİ : 07.01.2014

Mahkemesi :İstanbul 45. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :10.07.2013
Numarası :2013/107-171

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı-k.davacı B…. Adam Yazılım Çözümleri Ltd.Şti. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesi nedeniyle ödenen iş bedelinin tahsili istemi ile girişilen icra takibine vâki itirazın iptâli, takibin devamı ve %20 icra inkâr tazminatı istemiyle açılmış, mahkemece davanın görevsizlik nedeniyle reddine dair verilen karar, davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında 29.05.2012 tarihli, “Yazılım Ürünleri Kullanma Sözleşmesi” başlıklı sözleşme imzalanmıştır. Sözleşmenin 1. maddesinde konusu açıklanmıştır. Davacı-karşı davalı iş sahibi, davalı-karşı davacı ise yüklenicidir. Davalı-karşı davacı yüklenici şirketin davacı-karşı davalının ihtiyaç duyduğu turizm online rezervasyon ve otomasyon sistemleri adı altında geliştireceği yazılım ürününün veya ürünlerinin inhisari olmayan lisans kod kullanım hakkını davacı-karşı davalıya devretmesi sözleşmeyle kararlaştırılmıştır. Yanlar arasında ileri sürülen temel ilişki değerlendirildiğinde, hukuksal niteliğince bir eser sözleşmesi olduğu ve davada bu sözleşme nedeniyle ödenen iş bedelinin iadesi, karşı davada ise ödenmeyen bakiye iş bedelinin tahsili istendiği anlaşılmaktadır. Şu durumda davalı-karşı davacı FSEK kapsamında unsurları açıklanan bir eserin henüz sahibi olmamasına ve davanın “Fikri mülkiyet hakkına veya hak sahipliğine” dayanmadığının belirgin olmasına göre, olaya 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasası hükümlerinin uygulanma olanağı yoktur. Dolayısıyla Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin görev alanına giren bir olgunun varlığından sözedilemez. Saptanan bu hukuksal durum uyarınca, yanlar arasındaki uyuşmazlığın Borçlar Kanunu’nun 355 ve devamı maddelerindeki hükümler ile sözleşme dikkate alınarak çözüme kavuşturulması ve asliye ticaret mahkemesince davaya devam edilerek uyuşmazlığın esası hakkında karar verilmesi gerekirken dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-k.davacı Bilen Adam Yazılım Çözümleri Ltd.Şti’ye geri verilmesine, 07.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.