YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6499
KARAR NO : 2014/6014
KARAR TARİHİ : 23.10.2014
Mahkemesi :Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :18.06.2013
Numarası :2009/478-2013/259
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı-k.davacı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı-k.davalı vekili Avukat A,,A,, ile davalı-k.davacılar vekili Avukat M,, R,, B,,. geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Asıl dava, iş bedelinden kalan alacak ile sözleşmenin haksız feshi sonucu uğranılan kâr kaybının tahsiline karar verilmesi istemiyle açılmış, davalı Ç.. H.. Ş.. husumet itirazında bulunmuş, diğer davalı Ş.. Ltd. Şti. ibra nedeniyle davanın reddine karar verilmesini savunmuş, karşı davasında ek sözleşme uyarınca davacının taahhüt ettiği fazla beton dökümünden kaynaklanan zararın ve ayrıca uğradığı zararlara karşılık, tazminat ödenmesini istemiş, mahkemece asıl ve karşı davanın ıslah olunan miktarlara göre kabulüne, davacının kâr kaybı, davalının tazminat isteminin reddine, davalı Ç.. H.. Ş.. yönünden husumet yokluğundan davanın reddine karar verilmiş, karar davacı ve davalı şirket vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında düzenlenen beton dökümüne ilişkin 17.01.2009 tarihli sözleşme ile 60,00 TL/m3 bedelle davalının yaptığı inşaata davacı tarafından beton döküm işleminin yapılması kararlaştırılmış, 30.01.2009 tarihli ek sözleşmede, proje ölçülerinde beton döküleceği, 60,00 TL/m3’ten fazla dökülecek olan betonun bedelinin davacı K.. A.. tarafından ödeneceği kararlaştırılmıştır. Asıl davada yüklenici bu sözleşmeler gereği iş bedelinden 43.000,00 TL ödendiğini, kalan alacağının ödenmediğini belirterek alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı ise, 23.02.2009 tarihli ibranameyle davacının 23.02.2009 tarihi itibariyle başkaca alacağı kalmadığını belirterek, kendilerini ibra ettiklerini bildirmiş, 06.07.2010 tarihli celsede davacı-k.davalı vekili “imzaya bir itirazımız yoktur, ancak kandırılarak imzalanmıştır.” beyanında bulunmuş, ancak kandırılma iddiasını dinlenen tanık anlatımlarıyla ve diğer delilleriyle kanıtlayabilmiş değildir. İbraname tarihinden sonra işe devam edildiği ve başkaca imalât gerçekleştirildiği iddia olunmadığına 4
ibranamenin geçerli olduğu kabul edilmelidir. Mahkemece ibranamede miktar belli olmadığından bağlamayacağı sonucuna varılmış ise de davacı, 6762 sayılı TTK hükümlerince tacir olup, 20/II. madde uyarınca işi ile ilgili tüm faaliyetlerinde basiretli bir iş adamı gibi hareket etmekle yükümlüdür. İş bedelinden bakiye ne miktar alacağı kaldığını ve verdiği ibranamenin sonuçlarını da bilmesi gerekir. O halde düzenlenen ibraname nedeniyle davacının davalıyı borçlarından ibra ettiği ortada olduğundan iş bedelinden kalan alacağı bulunmadığı kabul edilerek, asıl davadaki iş bedeli alacağının da tümüyle reddine karar verilmesi gerekirken hukuki değerlendirmede yanılgıya düşülerek, yazılı gerekçeyle hükme varılması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün, temyiz eden davalı şirket yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacı yüklenici K.. A..’dan alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan davalı iş sahibi şirkete verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2.977,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı-k.davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-k.davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 23.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.