YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6366
KARAR NO : 2014/1286
KARAR TARİHİ : 25.02.2014
Mahkemesi :Ankara 5. Sulh Hukuk Hakimliği
Tarihi :02.07.2013
Numarası :2012/1522-2013/777
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinin ayıplı ifası sebebiyle fazla ödemenin iadesi ve uğranılan zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece ıslahla artırılan miktar da dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında yazılı sözleşme bulunmamakla birlikte, davalı tarafından davacıya ait rulman taşıyıcılara delik açma konusunda eser sözleşmesi ilişkisi kurulduğu sabittir. Davalı yüklenicinin delik açtığı rulman taşıyıcıları toplam 70 parçadır. Davacı iş sahibince bu rulman taşıyıcıları Amerika’daki müşterisine gönderilmiş, dava dışı 3. kişi bu mallarla ilgili 06.05.2009 tarihinde davacıya iade faturası keserek malları reddettiğini bildirmiş, davacı da davalıya iade faturası göndermiştir. Davacı, eldeki davada ayıplı ürün bedelinin iadesi ve uğranılan zararın giderilmesini istemiştir. Davalı davaya karşı çıkmış, malzemelerin getirilmemiş olması nedeniyle inceleme yapılmasının imkânsız bulunduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davacı iş sahibi vekilinin beyanıyla ayıplı olduğu ileri sürülen rulman taşıyıcıların iade edilmediği anlaşıldığından yerel mahkemece üzerinde teknik yönden bilirkişi incelemesi yaptırılmamıştır. Ankara 5. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/363 Esas 2012/2017 Karar sayılı dosyasındaki 14.05.2010 günlü tercüme belgeden gönderilen rulman taşıyıcılardan 10 adedinin H..P.. Inc. A U.. I.. Corp tarafından incelenerek, cıvata yapısı 5,749/5.750 pilot çapı ile konstrentrik görülmediğinden taşıyıcı tahrik ünitesine takılamayacağının tespit edildiği anlaşılmaktadır. Amerika’daki firma tarafından toplam 70 adet rulman taşıyıcısı reddedilmiş ise de bunlardan sadece 10’u üzerinde laboratuvar incelemesi yapılmış, 60 adedi üzerinde inceleme yapılmadığı gibi ürünlerin hiçbiri de iade edilmemiştir. Davalı yüklenici tarafça da ayıplı imalât kabul edilmemektedir.
818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 360. maddesinin 2. fıkrası hükmünce yapılan işin kabule icbar edilemeyecek derecede ayıplı olması halinde iş sahibi eserin reddi ile ödediği bedel ve kusuru halinde ayıptan dolayı uğradığı zararın giderilmesini yükleniciden isteyebilir. Ancak bunun için iş sahibi eserin ayıplı olduğunu kanıtlamak zorundadır. Somut olayda ayıplı olarak delik açma işlemi yapıldığı ileri sürülen rulman taşıyıcıları elde olmadığından mahkemece 10 tanesi dışında 60 adet ürünün ayıplı olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırma olanağı kalmamıştır. Davacı iş sahibince 10 adet dışındaki 60 rulman taşıyıcısındaki ayıplar yönünden delil tespiti yaptırılmadığı gibi 10 adedinde olduğu gibi kabul edilebilir bir teknik laboratuvar tarafından düzenlenen rapor da sunulmamıştır. İthalatçı firmanın yazısı ile reklamasyon faturası davalı yüklenici tarafından kabul edilmediğinden tüm işin ayıplı olarak yapıldığının kabulüne yeterli değildir (Dairemizin 29.12.2005 gün, 2005/3385-7184 E.K. sayılı ilâmı).
Bu durumda mahkemece kabule icbar edilemeyecek şekilde ayıplı delik açma işlemi yapıldığı ispatlanan 10 adet rulman taşıyıcısı ile ilgili davacı iş sahibinin geri istemekte haklı olduğu iş-imalât bedeli ile bu miktardaki ürünün ihracı için yapılan navlun ve diğer masraflar ve rulman taşıyıcıları iade edilmediğinden varsa hurda değeri hususunda hükme esas alınan raporu veren teknik bilirkişiden ek rapor alınıp bulunacak bedel ile navlun ve diğer masraflar toplamından hurda değeri düşülmek suretiyle sonucuna uygun bir karar verilmesi yerine eksik inceleme ve yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.