YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6287
KARAR NO : 2014/3704
KARAR TARİHİ : 29.05.2014
Mahkemesi :İzmir 6. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :06.12.2012
Numarası :2011/805-2012/327
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı E.. Ç.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davalı E.. Ç.. hakkındaki davanın kısmen kabulüne, davalı şirket hakkındaki davanın reddine karar verilmiş, karar, davalı E.. Ç.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davada, davacının sahibi olduğu…Gossip isimli işletmede sanatçı olan davalılardan E.. Ç..’nun altı şarkılık konser vermesi için davalı .. Organizasyon Ltd. Şti ile davacının anlaşma yaptığı ve anlaşma bedeli 5.000,00 TL’nin davalı şirket sorumlusu adına havale ile gönderildiği, fakat davalı E.. Ç..’nun konser vermeden işletmeden ayrıldığı, bu nedenle davacının iş bedeli olarak ödediği 5.000,00 TL’nin davalılardan tahsiliyle mağdur olan ve sözünde durmayan bir işletme konumuna düşen davacının uğradığı manevi zarara karşılık 15.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi talep edilmiştir.
Davacı ile davalılar arasında yazılı sözleşme bulunmamaktadır. Dava dilekçesi ekinde dosyaya sunulan “Taahhütname” başlıklı belgede davalı E.. Ç..’nun imzası yoktur. Davacı ile davalı E.. Ç.. arasında akdî ilişki olduğu davacı tarafça kanıtlanamadığı gibi davacı tarafından davalıya konser vermesi karşılığında 5.000,00 TL ödeme yapıldığı da kanıtlanmış değildir. Dosyaya ibraz edilen 15.07.2008 ve 01.08.2008 tarihli makbuzlardaki havale tutarları 2.500,00 TL’nin alıcısı olarak dava dışı B.. A.. adının yazılı olduğu görülmektedir. Dava dışı B..A..’nın davalı E.. Ç.. adına havale tutarlarını aldığı da ispat edilememiştir. Diğer yandan eser sözleşmelerinde manevi tazminata hükmedilebilmesi için taraflardan birinin sözleşmeye aykırı davranışının aynı zamanda diğer tarafın kişilik haklarını ihlâl edici nitelikte olması gerekir (BK. 49. mad.). Somut olayda davalı yönünden az yukarıda da açıklandığı gibi manevi tazminat isteme koşulları da oluşmamıştır.
Hâl böyle olunca davalı E.. Ç.. hakkında açılan davanın da reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı E.. Ç.. yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı E.. Ç..’ya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 29.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.