Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/6113 E. 2014/1037 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6113
KARAR NO : 2014/1037
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

Mahkemesi :Bodrum 2. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :15.09.2011
Numarası :2010/414-2011/353

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup ayıplı ifa sebebiyle ayıbın giderilmesi bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yanlar arasında imzalanan 02.09.2009 tarihli sözleşme gereği davalı yüklenicinin yaptığı havalandırma tesisatının soğutmayı sağlayan dış ünitelerinin küçük kapasitede cihazlar takılması nedeniyle ayıplı imâl edildiği, bu hususun 2 yıllık garanti süresi içinde ortaya çıkıp 21.08.2010 tarihli tutanakla tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Sözleşme ayıbın ortaya çıktığı ve dava tarihinde yürürlükte olup somut olayda uygulanması gerekli 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 360. maddesinde ayıp halinde iş sahibinin hakları, yapılan şeyin kullanılamayacak ve nısfet kaidesine göre kabule icbar edilemeyecek şekilde kusurlu ve sözleşme şartlarına aykırı olması halinde eseri kabulden kaçmak, ayıbın bu derecede önemli olmaması halinde bedel tenzili isteyebilmek ve o işin ıslahı büyük bir masrafı gerektirmiyorsa onarım bedelini istemek olarak sayılmış, her üç halde yüklenicinin kusuru varsa ayrıca zarar ve ziyanın da istenebileceği hükmü getirilmiştir.
Davacı, dava dilekçesi ve aşamalardaki iddialarında sözkonusu ayıbın giderilmesi için bu işlerle iştigal eden servisle anlaşıp sorunu giderdiği ve masrafları da kendisinin karşıladığı ve zararın bu şekilde oluştuğunu ileri sürmüştür. Taraf yetkililerince düzenlenen 12.08.2010 ve 23.08.2010 tarihli tutanaklarda da ayıp nedeniyle yapılması gereken revizyonlar ile eksik ve ayıpların nelerden ibaret olduğu belirtilmiştir.
Davacının talebi onarım nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi şeklinde olup Borçlar Kanunu’nun 360. maddesindeki seçimlik hakkını bu şekilde kullandığı ve düzenlenen tutanaklara göre eserin onarımı mümkün olduğu gibi davacı tarafça da onarıldığı kabul edildiğinden, mahkemece hükme esas raporu veren makine mühendisi bilirkişiden alınacak ek raporla, dava tarihi itibariyle mahalli piyasa rayiçlerine göre saptanan ayıpların giderilme bedeli hesaplattırılıp taleple bağlı kalınarak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, bu hususlar üzerinde durulmadan yanlış değerlendirme ve eksik inceleme ile kabul kararı verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 18.02 .2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.