Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/5976 E. 2014/3770 K. 02.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5976
KARAR NO : 2014/3770
KARAR TARİHİ : 02.06.2014

Mahkemesi :Kemer Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :06.12.2012
Numarası :2007/491-2012/626

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye alacağın tahsili istemiyle yapılan icra takibine itirazın iptâli, takibin devamı ve %40 icra inkâr tazminatı istemiyle açılmış, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yanlar arasındaki 12.12.2005 tarihli sözleşmede otel iskelesi yapım işi nedeniyle kazıklar ve üst yapı bitmiş şekli ile m2 birim fiyatı 305,00 TL, yol genişlemesi m2 birim fiyatı ise 150,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Sözleşmede iş bedeline ayrıca KDV ekleneceğine dair bir kayıt yer almamıştır. Sözleşmede kararlaştırılan m2 birim fiyatları üzerinden yapılan işin tutarı hükme esas alınan bilirkişi raporunda 50.037,50 TL olarak hesaplandığından bu miktarın iş bedeli olarak kabulü gerekirken, bedelin götürü olarak kararlaştırıldığı gözardı edilerek iş bedeline ayrıca %18 oranı da KDV ilave edilmek suretiyle iş bedelinin 59.044,25 TL olarak kabulü doğru olmamış, karar bu yönden davalı işsahibi yararına bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı yüklenici icra takibinde ve dava dilekçesinde alacağın reeskont faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Türk Ticaret Kanunu’nun 3 ve 12/3. maddeleri uyarınca her türlü imalât ve inşaat yapım işleri ticari iş olarak kabul edildiğinden davacı talebi doğrultusunda hüküm altına alınan alacağa değişen oranları da gözetilerek reeskont faizi yürütülmesi gerekirken yasal faiz yürütülmesi de doğru olmamış, karar bu yönüyle de davacı yüklenici yararına bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının reddine, hükmün 2. bentte yazılı nedenlerle davalı iş sahibi, 3. bentte yazılı nedenlerle de davacı yüklenici yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 02.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.