Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/5950 E. 2014/5246 K. 17.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5950
KARAR NO : 2014/5246
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

Mahkemesi :Ankara 19. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :11.07.2013
Numarası :2010/94-2013/399

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinin feshinden kaynaklanan kâr kaybı ve masraf bedelinden doğan alacağın tahsili talebinden ibarettir. Davacı yüklenici, davalı ise iş sahibidir. Davacı şirket vekili, davacı müvekkili şirketin davalı idarenin 28.07.1998 tarihinde yaptığı ihaleyi kazanarak Sinop ili dahilindeki Sinop şehir geçiş yoluna ilişkin davalı idare ile sözleşme imzalandığını, işin süresinin 1 yıl olarak belirlenmesine rağmen değişik sebepler ile işin süresinin uzadığını, işe başlandıktan sonra iş bitirilmeden davalı idarenin işin tamamlandığı iddiası ile geçici kabulü yaptığını ve sözleşmenin sona erdirildiğini, halbuki işin tamamlanmadığını, iş tamamlanmadan sözleşmenin feshinin hukuka aykırı olduğunu iddia ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkili şirketin uğradığı zarar nedeniyle 10.000,00 TL, kâr kaybı nedeniyle 10.000,00 TL olmak üzere toplam 20.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, davalı iş sahibi kurum vekili ise, ihale edilen iş bedelinin sözleşme yılı olan 1998 yılı fiyatlarıyla 831.552,83 TL olduğunu, 24.04.2007 tarihinde yapılan keşif artışı ile bu bedelin 1.080.552,00 TL ye ulaştığını, verilen süre uzatımları ile işin bitiş tarihinin 31.12.2007 olarak belirlendiğini ve bu tarihte geçici kabul işleminin yapıldığını, davalı tarafa sözleşme ve eklerine uygun yaptığı imalât bedellerinin ödendiğini savunarak davanın reddini istemiş, mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, verilen karar taraf vekillerince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında düzenlendiği çekişmesiz olan 04.11.2008 tarihli sözleşme, imzalandığı ve davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar
Kanunu’nun 355. (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 470) ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi niteliğindedir. Sözleşmede belirlenen iş; Sinop Şehir Geçiş Yolu’nun bitümlü asfalt kaplama işi olduğu ve sözleşme konusu işin %100’nün tamamlandığı, %30 oranındaki işin de davacıya yaptırıldığı, %30 imalât tamamlanmadan işin davalı tarafından tasfiye edildiği uyuşmazlık konusu değildir. Gerek taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin 13. maddesi gerekse sözleşmenin eki niteliğindeki BİGŞ (Bayındırlık İşleri Genel Şartnamesi )’nin 19. maddesi gereğince iş sahibinin işin %30 eksik veya fazlasıyla işi yükleniciye tamamlatabileceği kabul edildiğinden, %100’ü tamamlanan bir işin feshinden söz edilemez. Bu nedenle; davacı yüklenicinin fazladan yaptırılan iş nedeniyle kâr kaybı talebinin yasal dayanağı bulunmamakta olup, bu kalem talep yönünden davanın reddi gerekir.
Davacı yüklenici şirketin zarar talebine gelince; sözleşme konusu işin %100’nün tamamlandığı, %30 oranındaki işin de davacıya yaptırıldığı, %30 imalâtın tamamlanmadan işin davalı tarafından tasfiye edildiği uyuşmazlık konusu olmadığına göre, davacı yüklenici şirketin idare nezdinde ispat edilmek koşuluyla sebepsiz zenginleşmeye neden olacak imalât veya varsa diğer malzemelerinden kaynaklanan alacak miktarı gerektiğinde bilirkişi heyetinden alınacak ek rapor ile belirlenmeli ve hüküm altına alınmalıdır.
Aksine hukuki yorum ve değerlendirmeler sonucu kâr kaybına hükmedilmiş olması yerinde olmamış, hükmün taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, 25.06.2010 tarih ve 6001 Sayılı Yasa’nın 12/2. maddesi uyarınca Karayolları Genel Müdürlüğü harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 17.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.