Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/5945 E. 2014/3490 K. 22.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5945
KARAR NO : 2014/3490
KARAR TARİHİ : 22.05.2014

Mahkemesi :İnegöl 2. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :28.05.2013
Numarası :2011/399-2013/351

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, İnegöl 1. İcra Müdürlüğü’nün 2011/2371 takip sayılı icra dosyasından dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkin olup, mahkemenin; davanın reddine dair kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı tarafından aleyhine yapılan icra takibine süresi içersinde itiraz edememesi nedeniyle kesinleştiğini, oysa, davalı ile sadece evinin montalama işinin yapılması konusunda anlaştıklarını, buna rağmen davalının işi yarım bırakarak terkettiğini, yapmış olduğu işin bedelinin de ödendiğini belirterek takibe konu borçtan sorumlu olmadığının tespitini istemiştir.
Yapılmış olan bir icra takibine karşı açılan menfi tespit davalarında, borçlu olunan ve olunmayan miktarın takip talebindeki talep ve takip dayanağı belgelere bağlı olarak belirlenmesi gerekir. Bu husus, hakimin iddia ve savunmayla bağlı olduğu kuralının bir gereğidir (HGK.14.12.2011 gün, 2011/19-617 Esas, 2011/749 ve 15.H.D. 10.04.2014 gün, 2013/2137 Esas, 2014/2537 Karar sayılı kararları).
Davalı yüklenici tarafından davacı iş sahibi aleyhine yürütülen İnegöl 1.İcra Müdürlüğü’nün 2011/2371 takip sayılı icra dosyasının incelenmesinden; takip dayanağının 26.04.2011 gün ve 12002 sıra numaralı 9.891,94 TL bedelli fatura olduğu, söz konusu faturanın “mantolama hizmet bedeli” olarak düzenlendiği anlaşılmıştır. Bu durumda uyuşmazlığın bu fatura kapsamında çözümlenmesi gerekmektedir. Yargılama sırasında alınan 07.02.2012 ve 11.03.2013 havele tarihli bilirkişi raporlarında, takibe konu faturada bahsedilen mantolama hizmeti işinin bedeli KDV hariç 935,00 TL olarak belirlenmiş olup, davacı iş sahibi bu iş bedelini ödediğini de yasal delillerle kanıtlayamamıştır. Bu durum karşısında mahkemece; 935,00 TL+KDV olmak üzere toplam 1.103,30 TL tutarındaki iş bedelinden davacının sorumlu olduğu kabul edilerek, takibe konu bakiye alacak yönünden davanın kabul edilmesi gerekirken, takip konusu fatura dışına çıkılmak suretiyle hesap yapılarak davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan sebeple mahkeme kararının BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.