YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5752
KARAR NO : 2014/4526
KARAR TARİHİ : 26.06.2014
Mahkemesi :Bakırköy 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :27.06.2013
Numarası :2011/478-2013/372
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş davacı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat H. Y. ile davalı vekili Avukat M. K. geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Uyuşmazlık, eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmış olup, davada bakiye 427.672,70 TL alacağın 04.07.2008 temerrüt tarihinden itibaren banka reeskont faiziyle tahsili istenmiş, mahkemece, alacağın 249.346,67 TL’lik kısmının dava tarihinden sonra ödenmiş olduğu belirtilerek bu kısım yönünden konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, fazla talebin ise reddine karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece 06.06.2013 tarihli bilirkişi kurulu ek raporuna göre davacının dava tarihi itibariyle 245.506,65 TL ana para alacağı bulunduğu, faiz alacağı yönünden ise açılmış bir davanın bulunmadığı, davacı sonradan faiz talebinde bulunmuşsa da iddianın genişletilmesine davalının muvafakat etmediği, bilirkişilerce belirlenen alacağın da dava tarihinden sonra ödenmiş olduğu kabul edilerek dava yazılı şekilde sonuçlandırılmıştır. Davacı dava dilekçesinde 04.07.2008 temerrüt tarihinden itibaren alacağına banka reeskont faizi uygulanmasını talep ettiğinden mahkemenin kabulünün aksine faiz alacağı konusunda açılmış bir davanın bulunduğu kabul edilmelidir. Davacı tarafından keşide edilen 24.06.2008 tarihli ihtarın davalıya 30.06.2008 tarihinde tebliğ edildiği ve tanınan 3 günlük ödeme süresinin sonunda 04.07.2008 tarihinde davalının temerrüde düştüğü anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının 04.07.2008 temerrüt tarihinden itibaren faiz talep edebileceği dikkate alınarak temerrüt tarihi ile ödeme tarihleri arasındaki dönem için banka reeskont oranlarına göre faiz alacağı hesaplanıp asıl alacağa eklenmek ve bulunan toplam alacaktan ödemeler düşülmek suretiyle kalan alacağa hüküm verilmek gerekirken faiz alacağı konusunda açılmış bir davanın bulunmadığından bahisle, faiz alacağının alacak hesabında dikkate alınmaması doğru olmamıştır. Kararın açıklanan nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararın davacı yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 26.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.