Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/5637 E. 2014/340 K. 16.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5637
KARAR NO : 2014/340
KARAR TARİHİ : 16.01.2014

Mahkemesi :Antalya 2. Sulh Hukuk Hakimliği
Tarihi :15.05.2012
Numarası :2009/1339-2012/780

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Uyuşmazlık, eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmış olup, davacı iş sahibi, davalı yüklenicidir.
Davada 2.500,00 TL yeni sözleşme farkı, 2.450,00 TL fazla ödeme, 1.200,00 TL mahrum kalınan kira geliri ve 110,78 TL işlemiş faizden oluşan toplam 6.260,77 TL alacağın tahsili istemiyle başlatılan ilâmsız icra takibine davalı borçlu tarafından yapılan itirazın iptâli ile takibin devamı ve icra-inkâr tazminatının tahsili istenmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne, 5.000,00 TL asıl alacak yönünden itirazın iptâli ile takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin ve icra inkâr tazminatı isteminin reddine dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece, inşaat mühendisi Y. A. tarafından düzenlenen 02.04.2012 tarihli bilirkişi raporu hükme dayanak yapılmıştır. Anılan raporda davacının dava konusu yaptığı fazla ödeme, yeni sözleşme farkı ve mahrum kalınan kira geliri alacakları ile ilgili bir değerlendirme ve hesaplama yapılmamış, davalı yüklenicinin yapımı gerçekleştirilen işlerden dolayı ne miktar alacaklı olduğu belirlenmiştir. Bu haliyle alınan rapor hüküm tesisi için yeterli bulunmamaktadır. Mahkemece davayı açanın yüklenici olmayıp iş sahibi olduğu gözden kaçırılarak, sanki davayı açan yükleniciymiş ve davada imalât bedeli talep edilmiş gibi 5.000,00 TL imalât bedeli alacağına karar verilmesi doğru olmamıştır.
Davalı yükleniciye fazla ödeme yapılıp yapılmadığını belirleyebilmek için davalının ne miktar imalât bedeline hak kazandığını belirlemek yeterli olmaz, davalıya ne miktar ödeme yapıldığının da belirlenmesi gerekir. Ödemeler konusu yanlar arasında ihtilâflıdır. Davacı 7.450,00 TL ödeme yaptığını savunurken, davalı inkâr etmektedir. Ödemeleri ıspat yükü davacı iş sahibindedir. Davacı ödemelerle ilgili yazılı belge ibraz etmemiş, dava dilekçesinin deliller bölümünde yemin deliline dayanmıştır.
O halde mahkemece yapılacak iş; HMK’nın 169 ve devamı maddeleri uyarınca ödemeler konusunda davalıyı isticvap ederek dava konusu işle ilgili ödeme yapılıp yapılmadığını, yapılmışsa miktarını belirlemek, kabul edilen miktarı aşan ödemeler yönünden davacıya yemin teklif hakkını hatırlatmak, yemin teklifinde bulunduğu takdirde HMK 225 ve devamı maddelerde öngörülen usul işlemlerini yerine getirerek sonucuna göre ödeme miktarını belirlemek, davalı yüklenicinin bilirkişi raporuna göre hak kazandığı 5.000,00 TL imalât bedeli ile kanıtlanan ödeme tutarını karşılaştırarak fazla ödeme bulunup bulunmadığını tespit etmek, davacının yeni sözleşme farkı ve mahrum kalınan kira geliri konusundaki talepleriyle ilgili olarak da aynı bilirkişiden ek rapor almak, tarafların kusur durumları tartışılarak davacının bu alacaklara hak kazanıp kazanmadığını, kazandı ise ne miktar alacağa hak kazandığını, takip öncesinde davalının yöntemine uygun ihtarla temerrüde düşürülüp düşürülmediğini, düşürüldü ise temerrüt tarihi ile takip tarihi arasındaki dönem için ne miktar faiz alacağına hak kazandığını belirlemek, tüm deliller birlikte değerlendirilerek dava konusu talepler hakkında sonucuna uygun karar vermekten ibarettir.
Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 16.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.