YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5280
KARAR NO : 2014/4666
KARAR TARİHİ : 02.07.2014
Mahkemesi :Ankara 12. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :14.02.2013
Numarası :2005/423-2013/51
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı ve davalı D.İnş. Ltd. Şti. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, fazla ödemenin tahsili istemiyle açılmış, mahkemece davacının ıslah talebi de nazara alınarak 82.277,49 TL fazla ödemenin davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline dair verilen karar davacı Bakanlık ile davalı yüklenici tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalı yüklenicinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı Bakanlığın Teftiş Kurulunca düzenlenen 26.05.2005 günlü müfettiş inceleme raporunda Ankara Ticaret Odasınca yapılan inceleme sonucunda belirlenen birim fiyatların kesin hesap inceleme heyeti tarafından bilirkişi heyetince yapılan ölçümlere uyarlanması sonucunda müteahhide yapılan fazla ödeme tutarı 84.600,25 TL olarak belirlenmiş, daha önce yine idare elemanları tarafından düzenlenen 03.12.2002 tarihli inceleme raporunda ise mahalli piyasa fiyatlarına göre yapılan araştırma ve inceleme sonucu inşaat işlerinden dolayı 62.085,48 TL, elektrik işlerinden dolayı ise 3.587,18 TL olmak üzere davalı yükleniciye toplam 65.672,66 TL fazla ödeme yapıldığı tespit edilmiş, davacı bu rapora dayanarak dava açmıştır. Yargılamada alınan 25.06.2012 günlü bilirkişi kurulu raporunda ise fazla ödeme tutarı 107.950,15 TL olarak belirlenmiş, bu miktardan davalı yüklenicinin rızaen ödediği 8.533,66 TL ile irat kaydedilen kesin teminat tutarı 17.139,00 TL mahsup edilerek sonuçta davacı idarenin fazla ödemeden 82.277,49 TL alacaklı olduğu sonucuna varılmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bu rapor Yargıtay denetimine elverişli
olmayıp idarenin teknik elemanlarınca düzenlenen ve fazla ödemenin 65.672,66 TL olduğunu belirleyen 03.12.2002 günlü raporla aralarında ciddi farklılık bulunmaktadır. Davalı yüklenicinin mahkemece alınan rapora itirazları gözetilerek bu raporla 03.12.2002 tarihli rapor arasındaki çelişki, yeniden oluşturulacak teknik bilirkişi kurulundan alınacak rapor ile giderilmeden bu rapora itibar edilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın davacı yüklenici yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davacı Bakanlık vekilinin tüm, davalı yüklenicinin sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün 2. bentte yazılı nedenlerle temyiz eden davalı yüklenici yararına BOZULMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi gereğince davacı K.. B..’ndan harç alınmasına yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 02.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.