Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/4944 E. 2014/4431 K. 24.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4944
KARAR NO : 2014/4431
KARAR TARİHİ : 24.06.2014

Mahkemesi :Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :01.04.2013
Numarası :2011/545-2013/103

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesine dayalı ödenen bedelin iadesi, cezai şart ve ödenen damga vergisinin davalı yükleniciden tahsili için yapılan ilâmsız icra takibine vaki itirazın iptâli, takibin devamı ve %40 icra inkâr tazminatı istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı işsahibi vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yanlar arasında imzalanan 24.03.2010 tarihli sözleşme gereğince davalı yüklenicinin üstlenmiş olduğu yazılım programını davacı işsahibine teslim etmediğinden sözleşme davacı işsahibi tarafından haklı olarak feshedilmiştir. Davacı işsahibi başlattığı icra takibi ile, sözleşme gereğince ödediği paranın iadesini, geçikme cezası ve ödemek zorunda kaldığı damga vergisinin tahsilini istemiştir. Mahkemece, ödenen bedelin iadesine karar verilirken, geçikme cezası ve damga vergisi istemi reddedilmiştir. Yanlar arasındaki sözleşmenin feshedilmiş olduğu sabit olduğundan geçikme cezasının reddi doğru ise de, davacı işsahibinin sözleşmeye güvenerek ödemek zorunda kaldığı damga vergisi sözleşme yapılmamış olsa idi davacının aktifinden çıkmayacak para olduğundan menfi zarar kapsamındadır. Davacı iş sahibi haklı fesih halinde menfi zararının tazminini de isteyebilir. Bu nedenle davacı işsahibi şirketin ödediği damga vergisinin istirdadı talebinin de kabulüne karar verilmelidir.
Öte yandan, davacı işsahibi şirket aleyhine kötüniyetli olduğundan bahisle kötüniyet tazminatına hükmedilmiştir. Ancak tüm dosya kapsamından davacı işsahibinin kötüniyetli olduğunun kabulünü gerektirecek bir delil bulunmamaktadır. Bu sebeple davalı yüklenicinin kötüniyet tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü de doğru olmamıştır.
Karar anılan gerekçelerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı işsahibinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile, hükmün davacı işsahibi şirket yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.