Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/4613 E. 2014/3799 K. 04.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4613
KARAR NO : 2014/3799
KARAR TARİHİ : 04.06.2014

Mahkemesi :Bursa 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :04.02.2013
Numarası :2012/283-2013/35

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş davalı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat K.S.ile davalı vekili Avukat M. A.geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklandığı iddia edilen alacak ile ilgili olarak davalı tarafından düzenlenen faturadan dolayı borçlu olunmadığının tespiti talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacının temyizine gelince;
Davacı davasında, davalı ile aralarında düzenlenen 15.03.2011 tarihli sözleşmede kararlaştırılan imalâtları tamamladığını, bakiye 33.521,37 TL alacağının ödenmediğini, düzenlenen faturanın davalı tarafından iade edilmesinden sonra bu kez davalının gecikme cezası olarak 95.580,00 TL’lik fatura düzenlediğini belirterek 04.08.2011 tarihli 95.580,00 TL’lik faturadan dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiş; davalı savunmasında işin süresinde bitirilmemesi nedeniyle sözleşmenin 17. maddesine göre hesaplama yapılarak fatura düzenlendiğini açıklayarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece sözleşmenin 17. maddesine göre gecikilen gün sayısının 6 olup toplam 18.000,00 TL cezai şarttan davacının sorumlu olduğu kabul edilerek 95.580,00 TL’lik faturadan dolayı davacının davalıya 77.580,00 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlendiği ihtilafsız olan sözleşmenin 17. maddesinde “süresinde bitmeyen işler için günlük 3.000,00 TL cezai işlem uygulanacaktır.” hükmü kabul edilmiştir. Kararlaştırılan bu ceza niteliği itibariyle sözleşme tarihinde yürürlükte olan BK’nın 158/II. maddesinde düzenlenen ifaya ekli cezadır. Bu cezanın talep edilebilmesi için, davalının yaptığı eserin eksik ve ayıplı olsa dahi teslim alınırken, anılan cezayı isteme hakkının saklı tutulması veya sözleşmede ihtirazi kayda gerek olmaksızın cezai şart istenebileceğine dair bir hüküm bulunması gerekir. Somut olayda bu hakkın saklı tutulduğu iddia ve kanıtlanmış olmadığından ve sözleşmede de aksine hüküm bulunmadığından davanın tümüyle kabulü gerekirken kısmen kabulü doğru olmamış kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararının temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 3.974,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 04.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.