Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/430 E. 2014/448 K. 21.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/430
KARAR NO : 2014/448
KARAR TARİHİ : 21.01.2014

Mahkemesi :Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :03.10.2012
Numarası :2011/729-2012/476

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, İİK 67. maddesi uyarınca itirazın iptâline karar verilmesi istemiyle açılmış, davalı reddini savunmuş, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında pano imâli konusunda sözleşmenin varlığı, 955,00 TL tutarlı fatura karşılığı panonun davacı tarafından imâl edilerek davalıya teslim edildiği ve bedelinin davalı tarafından kabul edilmesi nedeniyle dava konusu edilmemiştir. Uyuşmazlık 05.07.2010 gün ve 9.971,00 TL tutarlı fatura üzerinde toplanmaktadır. Kural olarak; bedele hak kazanabilmesi için yüklenicinin sözleşmenin varlığını ve sözleşme konusu eserin imâl edilerek iş sahibine teslim olunduğunu kanıtlaması zorunludur (BK 364 md.). Davalı, itiraza konu faturaya ilişkin sözleşme bulunmadığını savunmuş, davacı da bu hususta yazılı belge sunmadığı gibi taraflarca dinletilen tanık anlatımlarından da sözlü olarak sözleşmenin varlığı kanıtlanmadığı gibi siparişin kabulü şeklinde ilişkilerin devam ettiği de davacı tarafından kanıtlanmış değildir. Tek taraflı fatura tebliği yeterli olmayıp takibe konu faturadaki malzemenin imâli konusunda sözleşmenin varlığının ayrıca usulen kanıtlanması gerekir. Öte yandan biran için tüm bunların aksine sözlü anlaşmanın varlığı kabul edilse bile, davacının iş yerinde yapılan keşifte panoların mevcut olduğu, bunların davalıya teslim edilmediği, teslim alınması konusunda da davalı alacaklının temerrüde düşürüldüğüne ilişkin delil de ileri sürülmemiştir (BK md. 90). O halde açıklanan tüm bu nedenlerle kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmesi yerine bu hususlar üzerinde durulmadan davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 21.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.