YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4257
KARAR NO : 2014/3635
KARAR TARİHİ : 27.05.2014
Mahkemesi : İzmir 9. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 14.05.2013
Numarası : 2012/583-2013/152
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, ayıplı imalât sebebiyle ayıbın giderim bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, alınan bilirkişi raporu ve mahkemenin kabulüne göre sözleşme konusu olan ve davacı tarafından yapılan totemin ayıplı olup, ayıbın gizli olduğu ve 03.03.2012 tarihinde rüzgâr esmesi sonucu yıkılarak hasarın oluştuğu anlaşılmaktadır. Davacı tarafça Menderes Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/3 D.iş sayılı tespit dosyasında delil tespiti yaptırılarak 26.03.2012 günlü ayıbın varlığını belirleyen bilirkişi raporu 04.04.2012 tarihinde davacı vekilince tebliğ alınmakla, ayıptan haberdar olunmuş ve ayıp öğrenilmiştir. Mahkeme karar gerekçesinde delil tespit raporunun davalıya tebliğ edildiği belirtilmiş ise de; tespit dosyasında tebliğe çıkartıldığına dair bir açıklık olmadığı gibi tebliğin yapıldığına dair tebligat parçası da bulunmamaktadır. Davalının ayıp ihbarının yapılmadığı savunmasına karşı, davacı tarafça da başka bir şekilde eldeki davadan önce ayıp ihbarı yapıldığı ileri sürülmemiş, eldeki dava dilekçesinin tebliği ile ayıbın ihbar edildiği iddia edilmiştir. İşin yapıldığı ve ayıbın ortaya çıktığı tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı BK’nın 362. maddesinin son fıkrasında “Yapılan şeydeki kusur sonradan meydana çıkarsa, iş sahibi vâkıf olur olmaz keyfiyeti müteahhide haber vermeye mecburdur. Aksi takdirde iş sahibi kabul etmiş sayılır” hükmü getirilmiştir.
Bu durumda somut olayda gizli ayıbın ortaya çıkması üzerine yükleniciye derhal ayıp ihbarında bulunulmadığından, iş sahibinin eseri olduğu gibi kabul etmiş sayılması sebebiyle mahkemece davanın tümden reddine karar verilmesi yerine bu husus gözden kaçırılarak yanlış değerlendirme sonucu kısmen kabul kararı verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 27.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.