YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3731
KARAR NO : 2014/3389
KARAR TARİHİ : 15.05.2014
Mahkemesi :Konya 3. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :19.03.2013
Numarası :2010/313-2013/254
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davada, davalı kooperatife ait 27513-A nolu kuyuya ilişkin motopompların yenilendiği, davalının 2010 yılı fiyatları ile tespit edilen yenileme masrafını ödemediği belirtilerek yapılan masrafın yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi istenmiştir. Mahkemece, davalı kooperatif başkanının 08.02.2011 tarihli duruşmada 5.028,78 TL borcu olduğunu imzalı beyanıyla kabul ettiği, 25.02.2011 tarihli Resmi Gazate’de yayınlanarak yürürlüğe giren Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun ile davacı DSİ’nin yeraltı sulama kooperatiflerinden olan alacaklarının yeniden yapılandırıldığı, davalı kooperatifin bu Kanun’un 17/c maddesi gereğince yapılandırma başvurusunda bulunduğu, yasanın 17/c fıkrası gereği fer’i alacakların sona erdiği gerekçesiyle davacının yasal faiz isteğinin reddine karar verilerek, faiz işletilmeksizin davacının alacak talebi hüküm altına alınmıştır. Oysa davacı vekilinin 06.01.2012 tarihinde dava dosyasına sunduğu dilekçesi içeriğinden; davalı kooperatifin 6111 sayılı Yasa kapsamında davacı idareye başvuruda bulunduğu, ancak davacı DSİ’nin davalı kooperatife gönderdiği 16.08.2011 tarihli yazıda da belirtilen 6111 sayılı Yasa’da yeniden yapılandırmadan yararlanmak için gösterilen yasal şartları yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda davalı kooperatifin 6111 sayılı Yasa’nın 17. maddesinde yazılı yasal şartları yerine getirerek yaptığı usulüne uygun bir başvurusu bulunmadığından, yasada yer alan “fer’i alacakların tahsilinden vazgeçileceğine” ilişkin hükümden yararlanması mümkün değildir.
O halde davacının faiz isteğinin de kabulüne karar verilmesi yerine yazılı şekilde hükme varılması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 15.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.