YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3066
KARAR NO : 2014/3823
KARAR TARİHİ : 04.06.2014
Mahkemesi :Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :14.02.2013
Numarası :2012/46-2013/91
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesi gereği keşide edilip, icra takibine konu edilen kambiyo senedinin bedelinin ödendiği iddiasına dayalı açılmış menfi tespit davasıdır. Davacı iş sahibi, davalı ise yüklenicidir.
Davacı vekili, davalı yükleniciye, müvekkilinin evinin kaba sıva, alçı, boya vs. işlerini yapma karşılığı bir adet senet tanzim edip verdiğini, senet bedelinin 4.500,00 TL’sinin müvekkilinin talimatı ile M.Ç.tarafından davalıya imza karşılığı, kalan kısmının ise elden ödendiğini, davalının senet karşılığı yapmayı üstlendiği işleri yapmadığını, senedi mükerrer olarak tahsil etme yoluna gittiğini ve icra takibi başlattığını, senet bedelinin 2.000,00 TL’lik kısmı yönünden dolayı borçlu olmadıklarının tespitini talep etmiş, davalı vekili; müvekkili ile davacının, davacıya ait taşınmazın kaba sıva, alçı, boya vs. işlerini yapmak üzere anlaştıklarını, müvekkilinin bu işleri yapıp bitirdiğini, iş karşılığı senedin davacı tarafından müvekkiline verildiğini, senet bedelinin 5.000,00 TL olduğunu ve bu bedelin 3.000,00 TL’sinin ödendiğini kalan 2.000,00 TL’sinin ödenmediğini, bakiye kısım için icra takibi başlattıklarını, ayrıca ödeme belgesindeki imzanın müvekkiline ait olmadığını savunarak davanın reddini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, yargılama aşamasında; yargılamanın 06.12.2012 tarihli oturumunda ödeme iddialarını yemin ile ispat etmek istediklerini ve karşı tarafa yemin teklif ettiklerini bildirmiş, mahkemece bu talep, aynı tarihli 3 nolu ara kararı ile reddedilmiş ve ara kararından rücu talebi de HMK’nın 119/f gereğince delillerin dava dilekçesinde bildirilmesi gerektiği gerekçesi ile reddedilerek davanın reddi yönünde hüküm kurulmuştur. Gerçekten de 6100 sayılı HMK’nın 119/f bendinde “somutlaştırma yükümlülüğü” kapsamında “iddia edilen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceği” dava dilekçesinde bulunması zorunlu unsur olarak düzenlenmiş olup, davacı delillerini dava dilekçesinde bildirmek zorundadır. Ancak, HMK’nın 227/1. maddesi hükmü gereğince uyuşmazlık konusu vakıanın ispatı için yeminden başka delili olduğunu beyan etmiş olan taraf dahi yemin teklif edebilir. Bu hükme göre yemin son çare olduğundan, başka delille davasını ispat edemeyen taraf, yemin deliline dayanmayıp başka delili olduğunu ileri sürmüş olsa dahi yemin teklif edebilir. Bu açıklamalar ışığında davacı tarafın yemin teklifinin değerlendirilmesi gerekirken talebin reddine karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.