Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/2695 E. 2014/2509 K. 10.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2695
KARAR NO : 2014/2509
KARAR TARİHİ : 10.04.2014

Mahkemesi : 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeliyle, kâr kaybı alacakları ile irad kaydedilen teminat mektubu bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yanlar arasında imzalanan 11.11.2010 tarihli sözleşmede bedel KDV hariç 519.810,00 TL olup, toplam olarak miktar belirlendiğinden, anahtar teslimi götürü bedelli sözleşmedir. Bu niteliği itibariyle hak edilen imalât bedelinin fiziki gerçekleşme oranının tespiti ve bu oranın götürü bedele uygulanmasıyla tespiti doğrudur. Hükme esas alınan 11.10.2012 tarihli bilirkişi kurulu ek raporunda yemekhane işinin sözleşmeye dahil olup yapılmadığı ve bunun da tüm işin %26’sına isabet ettiği belirlenmiş, mahkemece de bu rapora itibar edilerek %74 fiziki gerçekleşme oranına göre alacak hesaplanarak dava sonuçlandırılmıştır. Aynı bilirkişi kurulu ek raporunda eksik ve ayıplı işler nedeniyle 4.500,00 TL’nin de iş bedelinden düşülmesi gerektiği de belirtilmiştir. Davacı tarafça dava dilekçesinde bilirkişi raporunda belirtilen eksik işler bedeli 4.500,00 TL düşüldükten sonra imalât bedeliyle talepte bulunulmuştur.
Bu durumda mahkemece, davacının hesaplanan ve hükmedilen 57.370,61 TL’den 4.500,00 TL eksik işler bedeli düşüldükten sonra kalan 52.870,61 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, bu husus gözden kaçırılarak yazılı miktarda kısmen kabul kararı verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine, 10.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.