Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/2193 E. 2014/1277 K. 25.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2193
KARAR NO : 2014/1277
KARAR TARİHİ : 25.02.2014

Mahkemesi :Bursa 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :10.01.2013
Numarası :2012/88-2013/14

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı imalât nedeniyle uğranılan zararın tahsiline karar verilmesi istemiyle açılmıştır. Davalı reddini savunmuş, mahkemenin ıslah olunan miktar üzerinden davanın kabulüne dair kararı, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Taraflar arasında imzalanan tarihsiz sözleşmede ekli keşif özetinde belirtilen bedel karşılığında prefabrik bina inşaatının yapımı kararlaştırılmıştır. Taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin, sözleşme ve dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmelerinden olduğu anlaşılmaktadır. Davacı iş sahibi, davalı yüklenicidir. Davada çatının ayıplı imâli sonucu zarar görüldüğünden bahisle bu zararın giderilmesi istenmektedir. Anılan Yasa’nın 360. maddesi hükmünde eserin ayıplı olması halinde iş sahibinin hakları sayılmıştır. Buna göre, iş sahibince ayıbın giderilme bedelinin istenildiği açıktır. Davacı tarafından 18.10.2010 tarihinde yaptırılan tespitte ayıplı imalâtın varlığı saptanmış, 2012 Bayındırlık ve İskân Bakanlığı birim fiyatlarına göre ayıpların giderilme bedeli 77.859,00 TL hesaplanmıştır. Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesinde ise, 2012 yılı yapı yaklaşık maliyetlerine göre 82.234,00 TL bulunmuş, bu miktar üzerinden dava kabul edilmiştir. Oysa davacı iş sahibi 2010 yılında tespit yaptırmak suretiyle ayıbın varlığını öğrenmiş ve tespit raporunu tebliğ ettirmek suretiyle davalı yükleniciye ayıp ihbarında bulunmuştur. Bu durumda 2010 yılı piyasa fiyatlarıyla ayıp bedelinin hesaplanması gerekirken BK’nın 98. maddesi yollamasıyla 44. maddesine aykırı biçimde ve bilirkişi görüşüyle bağlı kalınarak 2012 yılı yapı yaklaşık fiyatlarıyla hesaplanan miktar üzerinden davanın kabulü doğru olmamıştır. O halde mahkemece yapılması gereken iş; bilirkişiden ek rapor alınarak ayıplı imalât tutarını 2010 yılı piyasa fiyatlarına göre hesaplatmak ve bu miktarı hüküm altına almaktan ibarettir. Bu hususlar üzerinde durulmadan verilen karar usul ve yasaya aykırı olmuş, bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bent uyarınca hükmün davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.