Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/2189 E. 2014/1823 K. 17.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2189
KARAR NO : 2014/1823
KARAR TARİHİ : 17.03.2014

Mahkemesi :İstanbul 15. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :18.10.2012
Numarası :2009/1143-2012/209

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, iş bedelinin tahsili için yürütülen icra takibine davalı tarafından yapılan itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair kararı taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Davacı yüklenici, davalı iş sahibi ile adi yazılı şekilde yapmış olduğu 17.06.2003 günlü sözleşme uyarınca M. A.nın cephesinin sıva tamirleri, yalıtım ve cephenin boyanması işi ile mevcut çatının ısı ve su izolasyonunu yaparak çatıdaki eksik olan kiremit ve mahyelerin tamamlanması işini aldığını, ayrıca sözleşme dışı olarak da, çevre duvarı işini yaptığını, bu işleri tamamlayıp teslim etmesine karşın iş bedelinin bir kısmının ödenmediğini, ödenmeyen bu kısmın tahsili için de yapmış olduğu icra takibine davalı tarafından itiraz edildiğini ileri sürürek itirazın iptâli ile takibin devamına karar verilmesini istemiş, davalı cevap süresi içerisinde zamanaşamı def’inde bulunmuş, mahkemece gerek ara kararla gerekse gerekçeli kararla zamanaşımı def’i ile ilgili herhangi bir değerlendirmede bulunulmamıştır.
Taraflar arasında yapılan ve yukarıda söz edilen 17.06.2003 günlü sözleşme dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 Sayılı BK’nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen bir eser sözleşmesidir. Eser sözleşmelerinden kaynaklanan alacak BK’nın 126/IV. maddesi uyarınca 5 yıllık, sözleşme kapsamı dışında kalan işler için ise aynı Yasa’nın 125. maddesi uyarınca 10 yıllık zamanaşımına tabidir. Zamanaşımının başlangıcı ise aynı Yasa’nın 128. maddesine göre alacağın muaccel olduğu tarih olup, bu tarih eserin teslim tarihidir. Mahkemece eserin teslim tarihi araştırılarak bu tarihe göre sözleşme kapsamında kalan işler için zamanaşımı süresinin dolup dolmadığı tespit edilmeden işin esası hakkında karar verilmesi doğru olmamıştır.
2-Taraflar arasında yapılan 17.06.2003 günlü sözleşme BK’nın 365. maddesinde ifade edilen götürü usullü bir sözleşmedir. Davalı işin eksik teslim edildiğini savunma olarak ileri sürdüğüne göre davacının hakettiği iş bedelinin belirlenmesi için fiziki oran yönteminin uygulanması gerekir. Bu anlamda davacının yapmış olduğu işin tüm işin oranına göre gerçekleşme oranı belirlenmeli, götürü olarak belirlenen iş bedeline bu fiziki oran uygulanmak suretiyle davacının sözleşme kapsamında kalan alacağı tespit edilmeli, tespit edilen bu alacağa sözleşme dışı olarak yapılan çevre duvarının BK’nın 410. maddesi uyarınca vekâletsiz iş görme hükümleri uyarınca yapıldığı yıl serbest piyasa rayiçlerine göre iş bedeli ilave edilerek davacının hakettiği toplam iş bedeli belirlenip, belirlenen bu toplam iş bedelinden davalı tarafından yapıldığı kanıtlanan ödemeler düşülerek bakiye davacı alacağı saptanmalıdır. Bu yönteme uygun düşmeyen ve sözleşme dışı iş bedelinin Bayındırlık Bakanlığı Birim Fiyatlarına göre belirleyen bilirkişi raporunun hükme esas alınması da doğru değildir.
Yukarıda açıklanan gerekçelerle mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına 2. bent uyarınca taraflar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 17.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.