Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/2167 E. 2014/1134 K. 19.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2167
KARAR NO : 2014/1134
KARAR TARİHİ : 19.02.2014

Mahkemesi :İzmir 8. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :27.12.2012
Numarası :2009/312-2012/566

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm davacı ile davalılar D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö.. vekillerince temyiz edilmiş, davalı Z.. Ö.. vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat H..N.. B.. ile davalılar Z.. Ö.. vekili Avukat Y.. T..ve davalı asil R.. Y.. geldi. Davalılar D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti., R.. C.. M.., S.. U.. vekilleri ile davalı asil A.. Ş.. gelmedi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, 818 Sayılı Borçlar Yasası’nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Yerel mahkemede görülen davanın yapılan açık yargılaması sonucunda davanın kısmen kabulü ile 48.288,35 TL’nin 44.985,95 TL’sinden davalı Z.. Ö.., 3.302,40 TL’sinden davalı R.. Y.. sorumlu olmak kaydı ile 12.10.2006 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılar Detay İç ve Dış Tic.Ltd.Şti., Z.. Ö.. ve R.. Y..’dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, bu davalılar yönünden fazlaya dair talebin reddine, davalılar Raziye Can Malkoç, S.. U.. ve A.. Ş.. aleyhindeki davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ile davalı Detay İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı V.. M.. ile davalılar Detay İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö..’in sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2-Davacı V.. M.. ile davalılar D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö..’in diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; davalı yüklenici D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti., davacı V.. M.. İzmir Vakıflar Bölge Müdürlüğü’ne ait İzmir Ö..G.. Camiinin eski eser onarımı işini üstlenmiş, yanlar arasında 15.09.2006 tarihli uygulama işlerine ait tip sözleşme düzenlenmiştir. Sözleşmenin 6. maddesi uyarınca iş bedelinin 688.000,00 TL olduğu, 7. maddesi uyarınca KDV’nin sözleşme bedeline dahil olmayıp idare tarafından yükleniciye ödeneceği hüküm altına alınmıştır. Davalılardan Z.. Ö..’in teknik uygulama sorumlusu, R.. Y..’ın elektrik işleri teknik kontrol sorumlusu, R.. C..M.., S.. U.. ve A.. Ş..’in geçici kabul tutanağını imzalayan görevliler olduğu anlaşılmaktadır.
Davalı yüklenici D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. işe başlamış, edimini ifa etmiştir.
Uyuşmazlık yapılmayan fakat yapılmış gibi gösterilen imalât ile fazla metraj hesaplamasından kaynaklanan fazla ödeme ile sözleşme harici yapılan iş bedeli alacak noktasında toplanmaktadır.
Eldeki davada yapılan yargılama sürecinde yanlar arasında düzenlenen sözleşme ile eki evraklar, geçici kabul tutanağı, teftiş raporu, hakediş inceleme komisyonu tarafından düzenlenen inceleme raporu getirilmiş, tarafların göstermiş oldukları diğer kanıtlar da toplandıktan sonra yerinde tatbiki keşif yapılarak bilirkişi kurulundan rapor ve ek rapor alınmıştır. Düzenlenen raporlarda yapılmayan imalâtların bedeli KDV hariç 78.024,40 TL, kalemine uygun yapılmayan imalâtlar bedeli KDV hariç 1.358,30 TL olmak üzere KDV hariç toplam 79.382,70 TL olarak belirlenmiştir. Diğer yandan sözleşme harici fazladan yapılan imalâtlar tutarı 31.094,35 TL hesaplanmış, böylece 79.382,70 TL’den 31.094,35 TL çıkarılarak bakiye 48.288,35 TL KDV hariç fazla ödeme yapıldığı saptanmıştır. Yerel mahkemece bu rapor hükme esas kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bilirkişi kurulunun raporu içeriği hesap şekli itibari ile usul yasaya ve yönteme uygun olmayıp Yargıtay denetimine elverişli değildir. Şöyle ki; davacı ile davalı yüklenici şirket arasında düzenlenen sözleşmenin 6 ve 7. maddeleri birlikte değerlenderildiğinde yapılan iş bedelinin yükleniciye KDV’de ilave edilerek ödeneceği hüküm altına alınmıştır. Bu durumda fazla ödeme varsa fazla ödemenin de KDV ilave edilerek hesaplanması gerekmektedir. Bilirkişilerce sözleşmenin anılan hükümleri gözetilmeksizin KDV’siz hesap yapılması isabetli olmamıştır. Öte yandan bilirkişi kurulunun rapor ve ek raporunda sözleşme harici fazla işlerin hesabı yapılırken hesap tablosunda birim fiyatlardan bahsedilmiş, ancak hangi birim fiyatların esas alınarak hesap yapıldığı tereddüt ve kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça belirtilmemiştir. Eksik araştırma ve incelemeye dayalı bu raporun hükme dayanak alınması yerinde görülmemiştir. O halde mahkemece yapılması gereken iş; aynı bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak fazla ödeme ile ilgili hesaplanan 79.382,70 TL’ye KDV de ilave edilerek, elde edilecek miktardan sözleşme harici yapılan işlerin dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Yasası’nın 366. maddesi uyarınca işin yapıldığı tarihteki serbest piyasa rayiçlerine göre tespit edilecek bedeli mahsup edilerek varılacak sonuç dairesinde karar vermekten ibaret olmalıdır.
818 sayılı Borçlar Yasası’nın 101. maddesi uyarınca istenebilir hale gelen bir alacağa faiz yürütülebilmesi için borçluya usulüne uygun ihtarname gönderilip direnime düşürülmesi gerekmektedir. Dava konusu somut olayda, davalı yüklenici D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ile teknik sorumlular Z.. Ö.. ve R.. Y..’a usulüne uygun ihtarname gönderilip direnime düşürülmemişlerdir. Anılan bu davalılar yönünden temerrüt olgusu 02.07.2009 dava tarihinde oluşmuştur. Buna rağmen yerel mahkemece dava tarihi yerine 12.10.2006 üçüncü hakediş tarihinden itibaren faiz yürütülmesi doğru olmamış, bozma nedeni sayılmıştır.
Diğer yandan davada reddedilen miktar üzerinden 29.210,29 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekil ile temsil ettiren davalı yüklenici D. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ile Z.. Ö..’e payları oranında ödenmesine karar verilmesi gerekirken davalılar D..İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ile Z.. Ö..’e (Z.. Ö.. 29.171,71 TL’sine kadar hak sahibi olmasına) verilmesine şeklinde hüküm kurulması da doğru olmamıştır.
Açıklanan olgular gözetilerek kararın temyiz eden davacı ile davalı yüklenici D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö.. yararına bozulmasına karar verilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davacı V.. M.. ile davalı D..İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö..’in sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile kararın temyiz eden davacı ile davalı D..İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ve Z.. Ö.. yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davalı Z.. Ö..’e, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalı D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. ile Z.. Ö..’den alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davacıya verilmesine, davalı D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti. Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunmadığından yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı ile davalı D.. İç ve Dış Tic.Ltd.Şti.’ye, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı Z.. Ö..’ne geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.