Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/1943 E. 2014/1636 K. 10.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1943
KARAR NO : 2014/1636
KARAR TARİHİ : 10.03.2014

Mahkemesi : Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 24.01.2013
Numarası : 2011/425-2013/20

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, ayıbın giderilmesi bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemenin; davalının ayıplı imalâtı onarım borcunun olduğunun tespiti ile ayıbın giderilme bedelinin tahsiline yönelik istemin reddine dair kararı davacı iş sahibi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Sözleşme ilişkisinin kurulduğu ve davanın açıldığı tarih itibariyle uyuşmazlığın 818 sayılı Borçlar Kanunu hükümlerine göre çözümlenmesi gerekmektedir. Eserin ayıplı olması halinde iş sahibinin kullanacağı seçimlik haklar anılan Kanunun 360. maddesinde sözleşmeden dönme, ücretten indirim yapılmasını isteme ve ayıbın giderilmesini talep etme olarak düzenlenmiştir. Davacı, dava dilekçesinde ayıplı imalâtın giderilme bedeli olarak 55.000,00 TL’nin tahsilini istemiş, ıslah dilekçesiyle istemini 20.419,50 TL artırmıştır. Yargılama sırasında alınan bilirkişi kurulu raporunda ise ayıplı imalâtın giderilme bedelinin 75.419,50 TL olduğu belirlenmiştir. Bu durum karşısında davacının seçimlik hakkını iş bedelinden indirilmesi olarak kullandığı ve kullanılan bu hakkın dosya kapsamına da uygun düştüğü anlaşılmıştır. Bu durum karşısında mahkemece, ayıplı imalâtın giderilme bedeli olan 75.419,50 TL’nin davalıdan tahsiline karar vermek gerekirken davacının seçimlik hakkını ayıbın giderilmesi olarak kullandığı düşüncesiyle davalının ayıplı imalâtı onarım borcunun olduğunun tespitine ve alacak isteminin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
3-Kabule göre de; davacının isteminin ayıplı imalatın onarılması kabul edilerek bu yönden davanın kabulüne karar verildiği halde yargılama giderlerinden davalının sorumlu olacağı gözden kaçırılarak dava reddedilmiş gibi yargılama giderlerinden davacının sorumlu tutulması da doğru değildir.
Açıklanan gerekçelerle mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. ve .3.bent uyarınca davacının diğer temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.