Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2013/1321 E. 2014/1337 K. 26.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1321
KARAR NO : 2014/1337
KARAR TARİHİ : 26.02.2014

Mahkemesi :Kestel Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :10.05.2012
Numarası :2009/190-2012/114

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı K.. B.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesi uyarınca fazla imalât bedelinin tahsiline karar verilmesi istemiyle açılmış, davalı reddini savunmuş, mahkemece davanın ıslah olunan miktar üzerinden kabulüne dair verilen karar, davalı Belediye Başkanlığı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı belediye ile davalı A..H..Ltd.Şti. arasında imzalanan 04.09.2007 tarihli sözleşmeyle, belediyeye ait hizmet binasının anahtar teslimi yapılması kararlaştırılmıştır. D..A..Ltd.Şti. ile davacı arasında imzalanan 28.02.2008 tarihli sözleşmeyle de anılan sözleşme konusu belediye hizmet binasının tesisat ve klima sisteminin yapılması davacı tarafından yükümlenilmiştir. Eldeki davada, bu sözleşmeye göre mekanik tesisatın inşası sırasında binada, kanallı havalandırma sisteminin olmadığı, radyatör, braşman ve klima altyapı borularının eksik olduğunun anlaşılması üzerine belediye tarafından ödeneceği taahhüdüyle bu imalâtları da tamamladığı halde bedelinin ödenmediğini belirterek davalılardan müştereken-müteselsilen tahsili istenmiştir. Davalı belediye vekili bu imalâtların A..Ltd.Şti. ile yapılan sözleşme kapsamında kaldığını savunmuş, diğer davalı cevap vermemiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda belediye savunması, kısaca asıl sözleşme kapsamında olup olmadığı değerlendirilmeden ek imalât olarak bedeli hesaplanmıştır. Oysa, belediyenin A.. Ltd.Şti. ile imzaladığı anahtar teslimi götürü bedelli sözleşme kapsamında kalması durumunda fazla imalât sayılamayacağından bedelinden belediye sorumlu tutulamaz. Davacıyla davalı AbbLtd.Şti. arasındaki sözleşme kapsamında ise A.. Ltd.Şti’nin sorumlu olduğunun kabulü gerekir.
O halde mahkemece yapılması gereken iş bilirkişilerden ek rapor alınarak, davada bedeli istenen imalâtların 04.09.2007 tarihli sözleşme kapsamında incelenerek götürü bedele dahil olduğu anlaşıldığından belediye hakkındaki davanın reddine, sözleşme kapsamında olmadığı anlaşıldığında, BK’nın 410 ve devamı maddelerince yapıldığı tarihteki piyasa fiyatlarına göre tutarı hesaplattırılarak davalılardan tahsiline hüküm kurmaktan ibarettir. Bu hususlar üzerinde durulmadan eksik incelemeyle hükme varılması doğru olmadığı gibi 818 Sayılı mülga Borçlar Yasası’nın 101/1. maddesince temerrüdün varlığı araştırılmadan tesbit tarihinden faizin başlatılması, piyasa fiyatı yerine birim fiyatlarla hesap yapan bilirkişi görüşüyle bağlı kalınması usul ve yasaya aykırı olmuş, kararın açıklanan bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı belediye vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı belediye yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı K.. B..’na geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine, 26.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.