Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2011/3604 E. 2012/790 K. 13.02.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/3604
KARAR NO : 2012/790
KARAR TARİHİ : 13.02.2012

Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, Borçlar Yasası’nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanan fazla ödeme ile ilgili alacak, karşı dava sözleşme kapsamında yapılan iş bedeli ve sözleşme harici fazladan yapılan iş bedeli alacak istemine ilişkindir.
Yerel mahkemede görülen davanın yapılan açık yargılaması sonucunda davanın kabulüne karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ve karşı davalının sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı ve karşı davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Eser sözleşmesi taraflara karşılıklı haklar ve borçlar yükleyen bir iş görme aktidir. Yüklenici yapımını üstlendiği eseri sözleşmeye, fen ve sanat kurallarına ve amaca uygun olarak imâl edip iş sahibine teslim etmekle, iş sahibi de kararlaştırılan bedeli ödemekle mükelleftirler.
Dava konusu somut olayda davalı karşı davacı yüklenici davacı iş sahibine ait sitenin asansör bakım ve onarım işinin yapımını üstlenmiştir. Yanlar arasında 05.04.2006 tarihli sözleşme düzenlenmiş, iş bedeli götürü usulde 33.700,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Borçlar Yasası’nın 365/I. maddesi gereğince ücret önceden kesin olarak tayin edilmiş ise müteahhit eseri bu meblağa tamamlamak yükümündedir ve üstelik önceden öngörülenden fazla çalışma veya daha büyük giderler yapmış olsa bile, herhangi bir artırma isteyemez.
Eldeki dava dosyasında sözleşme, ihtarname getirilmiş tarafların gösterdikleri kanıtlar da toplandıktan sonra yerinde 23.05.2007 ve 12.06.2008 günü olmak üzere iki defa tatbiki
keşif yapılmış, uygulama teknik bilirkişi kurulunca sağlanmıştır. Düzenlenen rapor ve ek raporlarda sözleşme kapsamında yapılan işlerin 2006 yılı fiyatlarıyla bedelinin 21.850,00 TL, sözleşme dışı yapılan işlerin yine 2006 yılı fiyatlarıyla bedelinin 4.900,00 TL olduğu hesaplanmıştır. Oysa sözleşme bedeli götürü usulde 33.700,00 TL olarak belirlenmiştir. Sözleşme kapsamındaki imalât bedelinin de götürü usuldeki temel esas ve usuller gözetilerek hesaplanması gerekmektedir. Anılan ilkeler gözetilmeden düzenlenen ve hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporu usul, yasaya, yönteme ve Yargıtay denetimine uygun görülmemiştir.
O halde mahkemece yapılması gereken iş davalı karşı davacı yüklenicinin işten el çektiği gündeki yapılan işin durumuna göre tüm işin fiziksel olarak kaçta kaçının yapıldığı aynı bilirkişi kurulundan alınacak ek raporla belirlenmeli, bu yöntemle bulunacak oran götürü ücrete uygulanmalı ve kurulacak orantı sonucu yapılan işe düşen tutar saptanmalı, bu miktar yapılan işin karşılığı olarak kabul edilerek ve kabul edilen ödemeler de düşülerek sonucu dairesinde karar vermekten ibaret olmalıdır.
Açıklanan olgular gözden uzak tutularak yazılı şekilde sonuca gidilmesi isabetli olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davacı ve karşı davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile kararın temyiz eden taraflar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 13.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.