YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/2984
KARAR NO : 2011/6236
KARAR TARİHİ : 26.10.2011
Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği
Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, gecikme tazminatının tahsili istemiyle açılmış, mahkemece ıslah da dikkate alınarak davanın kabulüne karar verilmiş, karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma ilâmı gereğince inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekili dava dilekçesinde 10.000 USD gecikme tazminatı isteminde bulunmuş, 22.11.2006 tarihinde harçlandırdığı ıslah dilekçesi ile de gecikme tazminatı istemini 6.800 USD arttırarak 16.800 USD’ye çıkarmıştır. Dairemizin 01.05.2008 günlü bozma ilâmı üzerine yapılan hesaplamada davalı yüklenici şirketin mahsupta haklı olduğu miktar 3.165,66 USD olarak belirlenmiştir. Bu miktar mahsup edildiğinde davacının gecikme tazminatı olarak istemekte haklı olduğu miktar 13.634,34 USD olarak hesaplanmaktadır. Bu miktarın 10.000 USD’ne dava tarihinden, kalan 3.634,34 USD’ne ise 22.11.2006 ıslah tarihinden faiz yürütülerek tahsil kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, sonuç olarak davacı yararına verilen gecikme tazminatının miktarında farklılık olmadığından, davacının faiz kaybının önlenmesi düzelterek onama yapılmasıyla mükmün olup, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK’nın 370/II. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararın hüküm fıkrası (1) numaralı bendinin karardan tamamen çıkarılmasına, yerine, “Davalı şirketin mahsupta haklı olduğu 3.165,66 USD düşüldükten sonra kalan miktar olan 13.634,34 USD gecikme tazminatının davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine, bu miktarın 10.000 USD’sine 11.06.2004 dava tarihinden, kalan 3.634,34 USD’sine ise 22.11.2006 ıslah tarihinden itibaren 3095 Sayılı Kanun’un 4/a maddesi uyarınca devlet bankalarınca bir yıl vadeli USD cinsinden mevduata uygulanan en yüksek oranda faiz uygulanmasına” cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 26.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.