Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2010/733 E. 2011/476 K. 01.02.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/733
KARAR NO : 2011/476
KARAR TARİHİ : 01.02.2011

Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Davacı arsa sahibi tarafından gecikme cezasının tahsili istemiyle açılan davada, davacının ıslah talebi de nazara alınarak davanın talep doğrultusunda kabulüne karar verilmiş, karar davalı yüklenici tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki 27.04.2005 günlü Düzenleme Şeklinde Gayrimenkul Satış Vaadi ve Villa Karşılığı İnşaat Sözleşmesine göre yüklenici inşaatı sözleşmede kararlaştırılan sürelerde yapıp bitirecek, mücbir sebeplerle çalışılmayan süreler bu süreye ilave edilecektir. Yüklenici 2 adet villadan herhangi birini arsa sahibine en geç 15.09.2005 tarihinde, diğerini ise 31.12.2005 tarihinde çevre düzenlemesi tamamlanmış olarak anahtar teslimi suretiyle teslim edecek, süresinde bitirilmediği takdirde her geçen gün için 100 … cezai şart uygulanacaktır.
Sözleşmenin yüklenicinin ek vecibeleri başlıklı 6. maddesinde gecikme halinde herbir villa için ayrıca günlük 100 … cezai şart ödeneceği kararlaştırılmış, mahkemece bu hükme dayanarak 34 nolu villa için 59.800 …, 40 nolu villa için 49.300 … olmak üzere toplam 109.100 … cezai şarta hükmedilmiştir. Davalı … olup Daire’mizin 11.03.1996 gün 1996/1046 E.1263 K. ve yine YHGK. 07.02.1996 gün 1995/956 E.,1996/45 sayılı kararlarına göre tacir sayılamaz. Davada talep olunup hükme bağlanan miktar günlük kararlaştırılan cezai şart niteliğinde olduğundan BK’nın 161/son maddesi uyarınca cezai şartın tenkisinin gerekip gerekmediği mahkemece takdir olunarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu hususlar üzerinde durulmadan davanın sonuçlandırılması doğru olmamış kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 01.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.