YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/6074
KARAR NO : 2011/2090
KARAR TARİHİ : 06.04.2011
Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği
Birleşen …/… Esas sayılı davada
Birleşen …/… Esas sayılı davada
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı-k.davacı kooperatif vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı-k.davalı vekili gelmedi. Davalı-k.davacı kooperatif vekili Avukat … geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalı-k.davacı avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Asıl ve birleşen 2006/347 Esas sayılı dava, arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesi uyarınca sözleşmede kararlaştırılan gecikme tazminatı alacaklarının tahsili, birleşen 1999/683 Esas sayılı dosyadaki dava ise tapu iptâli ve tescil istemlerine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen 2006/347 Esas sayılı dosyadaki davanın kabulüne, birleşen 1999/683 Esas sayılı dosyadaki davanın reddine dair verilen karar davalı-birleşen dosya davacısı kooperatif vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle hükmedilen döviz cinsinden alacaklara 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi uyarınca devlet bankalarının USD cinsinden bir yıllık vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranının uygulanacağının tabii bulunmasına göre davalı birleşen dosya davacısı kooperatifin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Asıl ve aynı mahkemenin birleşen 2006/347 Esas sayılı dosyalarında gecikme tazminatına USD cinsinden hükmedilmiştir. Dairemiz ve Yargıtay Hukuk Dairelerinin kararlılık gösteren uygulamalarında yabancı para cinsinden alacaklarda karar ve ilâm harcının o yabancı parasının karar tarihindeki Türk Lirası karşılığı üzerinden hesaplanacağı kabul edilmektedir. Harçlarla ilgili düzenlemeler kamu düzeni ile ilgili olup görevi gereği mahkemeler ve temyiz halinde Yargıtayca da kendiliğinden dikkate alınması zorunludur.
Bu durumda asıl davada kabul edilen 63.030 USD alacağın karar tarihindeki kur üzerinden karşılığı 96.959,04 TL üzerinden 5.759,36 TL birleşen 2006/347 Esas sayılı davada kabul edilen 47124 USD alacağın karar tarihindeki karşılığı 72.500,27 TL üzerinden 4.306,51 TL nispi ilâm harcı alınması gerekirken kamu zararına olarak daha az harca hükmedilmesi Doğru olmamıştır. Hüküm bu sebeple bozulmalıdır. Ne var ki düşülen bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/VII. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı-k.davacı kooperatifin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile mahkeme kararının hüküm kısmı VII. fıkra ikinci satırındaki “454,65 TL” rakamının karardan çıkartılarak yerine “1.215,53 TL”, aynı satırda parantez içindeki “dava” sözcüğü ile “1,335 TL” rakamlarının karar metninden çıkartılarak yerlerine “karar” sözcüğü ile “1.5385 TL” rakamının yazılmasına ve XII. fıkra ikinci satırındaki “3.137,59 TL” rakamı, üçüncü satır parantez içindeki “dava” sözcüğü ile “1.451 TL” rakamının karardan çıkartılarak yerlerine sırasıyla “1.168,92 TL”, “karar” ve “1.5385 TL” kelime ve rakamlarının yazılmasına ve kararın değiştirilen bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 825,00 TL duruşma vekâlet ücretinin arsa sahibi asıl ve birleşen dosya davacısı …’dan alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davalı SS Gülbahar Konut Yapı Kooperatifine verilmesine, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-k.davacı SS Gülbahar Konut Yapı Kooperatifi’ne geri verilmesine, 06.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.