Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2010/3645 E. 2011/5115 K. 16.09.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/3645
KARAR NO : 2011/5115
KARAR TARİHİ : 16.09.2011

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili ile davalı … İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, fazla ödemenin tahsili istemiyle açılmış, mahkemece davanın davalı yüklenici şirket yönünden kısmen kabulüne, diğer davalılar yönünden reddine karar verilmiş, karar davacı iş sahibi Bakanlık adına Hazine vekili ile davalı yüklenici şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı yüklenici şirketin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı iş sahibi Bakanlığın temyiz itirazlarına gelince, dava dilekçesinde 407 adet fore kazık için ödeme yapıldığı ancak bunların 148 adedinin proje kapsamında kullanılabilir olduğu iddia edilerek fazla ödemenin yüklenici şirket ile sorumlu idare elemanlarından müştereken ve müteselsilen tahsili istenmiştir. Davanın dayanağını 14.07.2006 tarihli inceleme raporu ile harita mühendisinden oluşan teknik heyet tarafından hazırlanan 31.10.2006 tarihli topografik ölçüm inceleme raporu oluşturmaktadır. Yargılama sırasında yapılan keşif sonucu dosyaya rapor veren bilirkişiler 05.10.2009 tarihli raporlarında, 304 adet fore kazığın hesaplamada dikkate alındığını, fazla ödeme miktarının 12.650,80 TL olduğunu bildirmişlerdir.
Bilirkişi raporuna davacı idare vekili tarafından gerekçeli olarak itiraz edildiği halde bilirkişilerden itirazlar konusunda ek rapor dahi alınmamıştır. Ayrıca davaya dayanak yapılan 14.07.2006 tarihli inceleme raporunun dayanağı olan ve teknik heyet tarafından hazırlanan 31.10.2006 tarihli topografik ölçüm inceleme raporunun dosyada bulunmadığı bilirkişiler tarafından incelenip değerlendirilmediği belirlenmiştir.

Bu durumda davanın dayanağı olan 14.07.2006 tarihli inceleme raporu ile bilirkişiler tarafından hazırlanan rapor arasındaki çelişki giderilmeden ve 31.10.2006 tarihli topografik ölçüm inceleme raporu dosyaya getirtilmeden, davacı iş sahibi vekilinin bilirkişi raporuna karşı nedenleri açıklanan itirazları değerlendirilip bilirkişilerden ek rapor dahi alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
3-Davacı iş sahibi Bakanlık tarafından sorumlu olduğu iddia olunan idare çalışanlarına karşı da dava açılmış, mahkemece idare çalışanları yönünden yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiştir. Davanın konusunu oluşturan fazla ödemelerin yapıldığı 4, 5, 6 ve 7 numaralı hakedişlerde kontrol mühendisi olarak imzaları bulunan kişilerin görevlerini yerine getirmeleri durumunda fazla ödemenin sözkonusu olmayacağı sonucuna varılmaktadır. Dolayısıyla yukarıda açıklanan hakedişlerde kontrol mühendisi olarak imzası bulunan kişilerin sorumlu oldukları kabul edilerek ve sorumlu oldukları miktarlar ayrı ayrı belirlenerek, yüklenici şirketle birlikte müştereken ve müteselsilen fazla ödemenin tahsiline karar verilmesi gerekirken, bu kişiler yönünden de davanın reddine karar verilmesi de hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, harita mühendislerinden oluşan teknik heyet tarafından hazırlanan 31.10.2006 tarihli topografik ölçüm inceleme raporu dosyaya getirtilerek, yeniden oluşturulacak konunun uzmanı bilirkişi kurulu ile birlikte yerinde keşif yapılmak suretiyle, fazla ödeme miktarı konusunda rapor alınmasından, 14.07.2006 tarihli inceleme raporu ile yargılama sırasında alınan bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmesinden, davacı Bakanlık tarafından yaptırılan Eyüp 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2006/220 D.İş tespit dosyasındaki raporların da gözönünde tutulup değerlendirilmesinden sonuçlarına göre fazla ödeme miktarı belirlenerek, yüklenici şirket ile sorumluluğu olan kontrol mühendislerinden sorumlu oldukları miktarların müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesinden ibarettir.
Kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı yüklenici şirketin temyiz itirazlarının reddine 2 ve 3. bentler uyarınca kararın davacı iş sahibi Bakanlık yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 68,35 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı Çakırlar İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş’den alınmasına, 16.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.