Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2010/222 E. 2010/1823 K. 30.03.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/222
KARAR NO : 2010/1823
KARAR TARİHİ : 30.03.2010

Mahkemesi :Sulh Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı temsilcisi tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, 12.04.2006 tarihli derin kuyu sondajı sözleşmesine dayalı bakiye alacağın tahsili istemiyle yapılan takibe vâki itirazın iptâline ilişkindir. Davalı kuyudan su çıkmadığı için kalan bedelin ödenmeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece taraflar arasında hizmet sözleşmesi olduğu, davacı işçinin sonucu taahhüt etmediğinden BK’nın 313 vd. madde hükümlerince uyuşmazlık değerlendirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında imzalanan sözleşmede davacı 40-50 m. derinliğinde ve teknik şartlara uygun şekilde kuyu açmayı yükümlenmiş, iş bedeli 100 YTL/m3 olarak kararlaştırılmıştır. Davada 45 m. kuyu açıldığı belirtilerek 18.05.2006 tarihli fatura bedelinden kalan alacağın ödenmesi istenmiştir. Sözleşme içeriğine göre uyuşmazlık BK’nın 355 vd. maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Davacı yüklenici, davalı iş sahibidir. Kural olarak yüklenici, edimini sözleşmeye, tekniğine ve amacına uygun imal ederek teslimle yükümlüdür. İş sahibi ise kararlaştırılan eser bedelini, aksine hüküm bulunmadığı takdirde işin tesliminde ödemekle yükümlüdür. Yine BK’nın 357. maddesi uyarınca yüklenici işin uzmanı sayılacağından, yükümlülüğünü özen borcu gereği amacına uygun ifa etmelidir. Davada kuyudan su çıkmadığı, kısaca eserin reddi gerektiği belirtilerek iş bedelinden kalan alacağın ödenmeyeceği savunulduğuna göre, konusunda uzman bilirkişi ile gerektiğinde mahallinde keşif yapmak suretiyle sözleşmeye uygun imalât yapılıp yapılmadığı ve bu haliyle eserin kabule icbar edilip edilmeyeceği, bedelden indirim gerekip
gerekmediği BK’nın 360. madde uyarınca değerlendirilerek dava sonuçlandırılmalıdır. Bu husus üzerinde durulmadan, hukuki değerlendirmede yanılgıya düşülerek hizmet sözleşmesi hükümlerine göre karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuştur. Kabule göre de, uyuşmazlık yargılamayı gerektirdiğinden, likid bir alacak bulunmadığı, davalının itirazında haklı olduğu gözetilmeden inkâr tazminatıyla sorumlu tutulması da İİK’nın 67. maddesine aykırıdır.
Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 30.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.