YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/2055
KARAR NO : 2010/1855
KARAR TARİHİ : 31.03.2010
Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, takas karşılığı kamulaştırma ve bağımsız bölüm verilmesi karşılığı arsa payı devri sözleşmesi uyarınca davacıların murisine verilmesi taahhüt edilen dükkanın bitirilip teslim edilmemesi sebebiyle gecikme tazminatının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle 09.05.2005 tarihli protokol adî yazılı şekilde yapılmış olmakla birlikte, bilahare bu sözleşme uyarınca davalıya tapuda pay devri yapılmış olmasına, 28.09.1999 gün 1999/875 karar sayılı Belediye Encümen kararından protokolü Belediye adına imzalayan kişilerin pazarlık, trampa, kamulaştırma ve hisse satış bedeli ile ilgili sözleşme yapmaya yeterli olduklarının anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2-Davacılar, miras bırakanları Necat İyidinç’in davalı ile yaptığı protokoldeki haklarına halef olarak ve mirasçı sıfatıyla talepte bulunmuşlardır. Dosyaya sunulan Konya 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 26.11.2002 gün 2002/1591-1542 E.K. sayılı veraset ilâmına göre muris …nin davacılar dışında … ve … isminde iki mirasçısı daha olup bunlar tarafından dava açılmamıştır.
Davacılar miras hakkına dayalı dava açmış olup bu durumda veraset ilâmındaki hisseleri oranında gecikme tazminatı isteyebileceklerinden, mahkemece bilirkişiler tarafından hesaplanan toplam gecikme tazminatının davacılar hissesine isabet eden kısmı saptanarak tahsiline karar verilmesi gerekirken bu husus gözden kaçırılarak dava açmayan mirasçıların hisselerini de kapsayacak biçimde tahsil kararı verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 31.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.