Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2009/2044 E. 2010/1772 K. 30.03.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/2044
KARAR NO : 2010/1772
KARAR TARİHİ : 30.03.2010

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava asansör yapım sözleşmesinden kaynaklanan gecikme cezası alacağı için yapılan takibe itirazın iptâli istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 04.12.2006 tarihli sözleşme ile davalı 3 adet komple asansör ve 1 adet asansörün I. Etap ray-kör kasa işinin imâlini üstlenmiş, işin 25.03.2007 tarihinde bitirilmesi, aksi halde günlük 500,00 TL cezai şartın ödenmesi kabul edilmiştir. Daha sonra düzenlenen 27.02.2007 tarihli ek sözleşmede ise ilk sözleşmedeki 1 adet ray-kör kasası mevcut asansörün komple yapımı kararlaştırılmıştır.
Mahkemece eserin teslim alınırken ihtirazi kayıt bildirilmemiş olması, geçici kabul belgelerinde davalıya yeni süre tanınmış olması nedeniyle dava reddedilmiş ise de kural olarak davacıdan kaynaklanan bir gecikme ispatlanmadığından davacı cezai şart talep edebileceği gibi geçici kabulden önce icra takibi yapılmak suretiyle cezai şart istenmiş olduğundan ihtirazi kayda da gerek yoktur. Olayda davalıya asıl sözleşmede öngörülen imalâtlar dışında fazladan imalât yaptırıldığı uyuşmazlık konusu olmadığından fazla iş için gereken sürenin bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle saptanıp 25.03.2007 teslimi gereken tarihe eklenerek bu tarih ile 29.05.2007 tarihi arası cezai şarta hükmedilmelidir. Mahkemece bu hususlar üzerinde durulmadan eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 30.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.