Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2008/7835 E. 2009/7078 K. 23.12.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/7835
KARAR NO : 2009/7078
KARAR TARİHİ : 23.12.2009

Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, BK’nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, davacı iş sahibi ödediği iş bedelinin davalı yükleniciden istirdadını talep etmiş, mahkemece verilen red kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında 08.05.2004 tarihinde düzenlenen sözleşme uyarınca, davalı yüklenicinin taahhüt ettiği fırını imâl ederek davacı iş sahibine teslim ettiği, ancak bu aşamadan sonra ortaya çıkan ve gizli ayıp niteliğindeki bir takım arızaların davalı yana süresinde ihbar edilmesine rağmen giderilmedikleri, hatta onarımı için davadan önce davalıya bırakılan fırının üzerinde herhangi bir işlem yapılmadan yargılama sırasında davacıya iade edildiği dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerle sabittir.
Davacı, BK’nın 360/I. maddesi hükmüne göre imal ve kendisine teslim edilen, bedelinin de tümüyle ödendiğinde çekişme bulunmayan fırının kullanamayacağı derecede kusurlu olduğunu iddia ederek sözleşmeyi feshedip eseri reddetmiş ve ödediği iş bedelinin istirdadını istemiştir. Ancak mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu alınan 19.12.2006 asıl ve 05.12.2007 günlü ek raporların içeriklerinden eserin reddi gerektirecek, yani kabule zorlanamayacak derecede kusurlu olmamakla birlikte bazı onarım ve iyileştirmelere muhtaç olduğu belirlenmiş, davalı vekili de 13.04.2007 tarihli dilekçesinde bilirkişi tarafından ifade edilen onarım ve iyileştirmeleri ücretsiz olarak yapmaya hazır olduklarını kabul ve beyan etmiştir.
Yüklenici, BK’nın 356. maddesinde öngörülen özen borcu gereği imâlini taahhüt ettiği eseri, sözleşmesine, fen ve teknik kurallarına, iş sahibinin haklı beklentilerine uygun şekilde yapmak ve teslim etmek zorundadır. Aksi takdirde sözleşmenin ihlâli nedeniyle sorumlu tutulacağı açıktır.
İzah edilen hukuki durum ve maddi olgular karşısında, davacı her ne kadar eserin reddi ile ödediği bedelin istirdadını talep etmişse de, “çoğun içinde az da vardır” ilkesi gereğince, eserin kabule icbar edilemeyecek derecede ayıplı olmadığı tesbit edildiğinden, BK’nın 360/II. maddesinde öngörülen eserin onarım bedelini isteyebileceğinin kabulü gerekmektedir.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş, davalı vekilinin kabulü de nazara alınarak 19.12.2006 günlü bilirkişi raporunda ifade edilen onarım ve iyileştirme işlemlerinin dava tarihindeki serbest piyasa rayiçleriyle bedelinin alınacak bir ek raporla hesaplatılarak hüküm altına alınmasından ibarettir.
Belirtilen hususlar dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1.) bendde açıklanan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının reddine, (2.) bent uyarınca hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 23.12.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.