YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/4711
KARAR NO : 2008/5750
KARAR TARİHİ : 26.09.2008
Mahkemesi :Tüketici Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava; davalının, dava dışı …Sanayi ve Ticaret A.Ş.’den satın aldığı iddia edilen …-7 Hi model 94302302 seri numaralı digital fotoğraf makinesinin onarımı için davacı şirkete başvuruda bulunarak makinesini teslim ettiği; ancak yedek parçanın temin edilememesi sebebiyle arızanın giderilemediği ve bu sebeple davalının Kadıköy Tüketici Sorunları Hakem Heyetine 1.670,87 YTL alacağın tahsili için başvuruda bulunması sonucu Tüketici Hakem Heyetinin 10.05.2006 tarih ve 2006/443 sayılı kararı ile makinenin satıcısına ödenen 1.670,87 YTL tutarındaki bedelinin davacıdan tahsiline karar verildiği ileri sürülerek anılan kararın iptali ve davalıya 1.670,87 YTL borçlu bulunmadığının tepitine karar verilmesi istemine ilişkindir.
Tarafların açıklamaları ve dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler değerlendirildiğinde; uyuşmazlığın, yanlar arasında “sözlü” olarak yapıldığı bildirilen ve Borçlar Kanunu’nun 355. maddesi hükümde tanımlanan eser sözleşmesi kapsamında sayılan “onarım sözleşmesi”nden kaynaklanmış olduğu açıklıkla anlaşılmaktadır.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 3/e maddesinde tüketici “bir mal veya hizmet, ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka değişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan
tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yazımın kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmelerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemesinde bakılmasını gerektirir ki bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre, istisna sözleşmesinden doğan işleri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunu’nun uygulanması hukuken mümkün değildir.
Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı ilâmında da bu husus belirtilmiştir. Az yukarıda açıklandığı üzere; somut olayda da, yanlar arasındaki uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Bu yasal nedenle ve HUMK’nın 8. maddesi hükmü uyarınca, uyuşmazlığın çözümünde Sulh Hukuk Mahkemesi’nin görevli olması nedeniyle mahkemece görevsizlik kararı yerine uyuşmazlığın esası hakkında karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 26.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.