Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2008/172 E. 2008/6453 K. 31.10.2008 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/172
KARAR NO : 2008/6453
KARAR TARİHİ : 31.10.2008

Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 23.08.1993 tarihli eser sözleşmesi uyarınca arsa sahibi tarafından açılmış, inşaatın süresinde teslim edilmediği ileri sürülerek ilk davada 11.09.1996 tarihine kadar kira bedeline hükmedildiğinden bu tarih ile 11.09.2003 tarihleri arasındaki dönem için toplam 4.563,00 YTL’nin davalıdan tahsili istenmiş, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Yüklenici kural olarak ve haklı bir gecikme nedeni olmadıkça eseri sözleşmede kararlaştırılan tarihte teslim etmekle yükümlü olup, aksi takdirde gecikmeden doğan alacağı ödemek zorundadır. Mahkemece 11.09.2003 tarihine kadar kira alacağına hükmedilmiştir. Oysa dosya kapsamına göre genel iskân ruhsatı 12.12.1996 tarihinde alınmıştır. Öyle olunca aksi ispatlanmadıkça ruhsatın alındığı tarih itibariyle eserin tamamlandığının kabulü gerekir. Mahkemece iskân ruhsat tarihinden sonra ne sebeple kira tazminatına hükmedildiğinin gerekçesi açıklanmamıştır. O halde mahkemece genel iskân ruhsatından sonra teslim almaya engel bir halin var olup olmadığı araştırılıp, teslim almaya engel bir durum yoksa kira alacağı 11.09.1996 tarihi ile 12.12.1996 tarihleri arasındaki dönem için hesaplanmalıdır.
Öte yandan alacağın bir bölümü ıslah yoluyla talep edildiği ve bu bölüm için kabul edilen alacağa ıslah tarihinden, asıl alacağa da dava tarihinden faiz yürütülmesi gerektiği halde tüm alacağa önceki dava tarihinden itibaren ve her ay sonunda temerrüd oluşmuşçasına ay sonlarından faiz yürütülmesi de doğru olmamıştır.
Karar belirtilen nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bent uyarınca hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 31.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.