Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2006/2059 E. 2007/4575 K. 04.07.2007 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/2059
KARAR NO : 2007/4575
KARAR TARİHİ : 04.07.2007

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili avukat …ile davalı vekili avukat … …. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı.Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü

K A R A R

Taraflar arasındaki uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davacı, davalının taahhüdündeki “Koç Üniversitesi Rumelifeneri inşaatının” mermer kaplama işlerinin yapımını 3 ayrı “Alt yüklenici sözleşmesi” ile üstlenmiştir. Yanlar arasındaki bu sözleşmeler uyuşmazlık konusu değildir. Dava kur farkının tahsili istemiyle açılmış, mahkemece verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı, taraflar arasındaki sözleşmelerin 2.ve 5.maddeleri uyarınca ödemelerin aylık hakedişlere göre ve ödeme tarihindeki döviz kuru dikkate alınarak yapılmasının kararlaştırıldığını, davalının 28.02.2001 tarihine kadar bu şekilde ödeme yapmasına karşın, anılan tarihten sonra 1 ABD Dolarını 685.391 lira olarak sabitleyerek ödemeleri yaptığını belirterek, sözleşmeye aykırı olarak yapılan bu ödemeler nedeniyle doğan kur farkı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı iş sahibi, taraflar arasındaki 31.10.2000 tarihli protokol uyarınca yurtdışından malzemeleri ithal ettiğini ve faturalarla davacı yükleniciye devrettiğini ileri sürmüştür. Gerçekten tarafların imzasını içeren 31.10.2000 tarihli protokolde, “taraflar arasındaki sözleşmelerdeki keşif miktarlarında proje revizyonlarından dolayı artışlar meydana geldiği,
bu nedenle sözleşme gereği alt yükleniciye (davacıya) avans verilmesi yerine malzemenin davalı tarafından getirilip, fatura üzerinden davacıya aynen dekont edilmesine karar verildiği” yazılıdır. Davacı yüklenici de bu malzemelerin iş sahibi tarafından yurtdışından ithal edildiğini, bedellerinin hakedişlerinden kesildiğini beyan etmiştir. İş sahibi tarafından ithal edilip yükleniciye teslim edilen malzemelerin faturaları 31.10.2000 ve 31.12.2000 tarihlerini taşımaktadır. Bu malzemeler işte kullanılmışsa ve hakedişler kapsamında yeralmışsa davacı yüklenici hakediş kapsamında yeralan bu malzemeler yönünden kur farkı isteminde bulunamaz.
Ayrıca davacı yüklenici 28.02.2001 tarihli 3 adet hakedişe koyduğu ihtirazi kayıtta, 28.02.2001 tarihli Merkez Bankası döviz alış kurunun 906.164 lira olduğunu, hakedişleri bu nedenle döviz kuruna itiraz ederek imzaladığını belirtmiştir. Davacı tarafından 3 ayrı sözleşme ile yapımı üstlenilen işlerden son işin bitim tarihi sözleşmesinde 28.02.2001 olarak gösterilmiştir. Bu durumda son işin teslim tarihi 28.02.2001 olduğuna göre, işin bu tarihte bitirilmemesinden davacı yüklenici sorumludur. Davacı yüklenici 28.02.2001 tarihinde kabul ettiği dolar döviz kuru dışındaki süre ve kur fazlası için de istekte bulunamaz. Başka bir anlatımla, davacı yüklenici son işi 28.02.2001 tarihinde teslim etmek zorunda olduğundan, bu tarih itibariyle hakedişlerde kabul ettiği 906.164 liralık döviz kuru ile bağlıdır ve 28.02.2001 tarihinden sonraki tarihlerde oluşan kur farkını talep edemez. Öyleyse mahkemece bu konularda bilirkişilerden ek rapor alınıp varsa davacı yüklenicinin hakettiği kur farkının hesaplattırılması gerekir. Açıklanan hususları değerlendirmeyen bilirkişi raporuna dayanılarak davanın yazılı şekilde kabulü doğru olmamıştır.
3-Davacı yüklenici 07.09.2001 tarihli Kadıköy 12.Noterliğinin 21939 yevmiye nolu ihtarnamesi ile davalıdan 54.902.770.000 lira istekte bulunmuştur. Anılan ihtarname davalıya 10.09.2001 tarihinde tebliğ edilmiş, ihtarda davalıya ödeme için 7 gün süre verilmiştir. İhtarnamede verilen süre ve tebliğ tarihi dikkate alındığında bu miktar yönünden davalı 18.09.2001 tarihinde temerrüde düşmüştür. Dolayısıyla kur farkı olarak ihtarname ile istenen miktar yönünden temerrüt tarihi olan 18.09.2001 tarihinden, kalan miktar yönünden ise ıslah tarihi 05.07.2005 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken sadece 20.000.000.000 lira yönünden ihtarla temerrüdün oluştuğu kabul edilerek karar oluşturulması hatalı olmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1.bentte yazılı nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine, kararın 2.bent uyarınca davalı iş sahibi, 3.bent uyarınca davacı yüklenici yararına BOZULMASINA, 500,00 YTL duruşma vekâlet ücretinin taraflardan karşılıklı olarak alınarak diğer tarafa verilmesine, ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 04.07.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.