Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2020/8979 E. 2021/1803 K. 23.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8979
KARAR NO : 2021/1803
KARAR TARİHİ : 23.02.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 43, 168/1,62, 52, 51, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, suçtan zarar gören vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-… vekili tarafından yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan doğrudan doğruya zarar görmeyen …’nün kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı ve hükmü temyiz etme yetkisinin olmadığı anlaşılmakla, kurum vekilinin mevcut temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık tarafından yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Turgutlu Sulh Hukuk Mahkemesinde mübaşir olarak görev yapan sanığın, posta masrafları olarak adliye veznesi tarafından kendisine verilen paraların posta idaresine teslim etmeyerek uhdesinde tuttuğu bu şekilde atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın savunması, tanık beyanları ile dosya kapsamından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma eyleminin uzlaştırma kapsamında bulunduğu ancak 5271 sayılı CMK’nın 253/1. maddesine göre “…şüpheli ile mağdur veya suçtan zarar gören gerçek veya özel hukuk tüzel kişisinin uzlaştırılması girişiminde bulunulur. ” şeklinde düzenleme uyarınca kamu tüzel kişileri ile uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığıda gözetilerek mahkemece sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.