YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12000
KARAR NO : 2021/2501
KARAR TARİHİ : 08.03.2021
Dolandırıcılık suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1 ve 52/2. (2’şer kez) maddeleri gereğince 2 kez 1 yıl hapis ve 2 kez 5.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/01/2020 tarihli ve 2017/444 esas, 2020/13 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 27/10/2020 gün ve 94660652-105-06-13842-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/11/2020 gün ve 2020/97835 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 esas, 2007/152 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, kanun koyucunun ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği hâlde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 157/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, hapis cezasının alt sınırı olan 1 yıl hapis cezasına hükmedildiği hâlde, adlî para cezasının belirlenmesi sırasında alt sınır olan 5 gün yerine 250 gün adlî para cezasına gerekçe gösterilmeksizin hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayininde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 esas, 2007/152 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, kanun koyucunun ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği hâlde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 157/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, hapis cezasının alt sınırı olan 1 yıl hapis cezasına hükmedildiği hâlde, adlî para cezasının belirlenmesi sırasında alt sınır olan 5 gün yerine 250 gün adlî para cezasına gerekçe gösterilmeksizin hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/01/2020 tarihli ve 2017/444 esas, 2020/13 sayılı hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre ve aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümden adli para cezasına mahkumiyete ilişkin uygulamaların çıkartılarak yerine; Sanığın ”5237 sayılı TCK’nın 157/1 maddesi gereğince takdiren 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5 gün adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nun 52/2 maddesi gereğince günlüğü takdiren 20 TL’den hesap edilmek suretiyle sonuç olarak 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına”; ibarelerinin eklenmesine, hükümlerin diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 08/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.